EntellektuelForum

Ekim · Kayıt: 21 Arl 2007 Mesajlar: 2634 Konum: Kanada

Maksim Gorki

"Evet, her şey değişti." dedi. "Neden değişti, biliyor musun anne? Çünkü insan varlığında şimdi yeni bir ruh var, yeni bir kalp çarpıyor... Menfaat çatışmaları bütün kalpleri kırdı. Kuduz bir hırs, bütün kalpleri kırdı. Kuduz bir hırs bütün kalpleri kemirdi. KIskançlık, bütün kalpleri ısırdı. Bütün kalpleri vıcık yaralar, yalanlar, miskinlikler kapladı. İnsanlar hep hasta, sakat düşmüş, yaşamaktan korkuyorlar; hallerine bakılınca sanki bir sis içinde geziyorlar sanılır, herkes kendi acısından, kederinden başka bir şey bilmiyor...

Derken içlerinden biri çıkıyor, pırıl pırıl aklı ile onların hayatını aydınlatmaya çalışıyor: "Hey, şaşkın insanlar, nedir yaptığınız? Hepinizin menfaati birdir, hepinizin yaşamaya ilerlemeye hakkı vardır. Artık bunu anlayacak, karar verecek zaman geldi." diye bağırıyor. Bu insan, bu bağıran ses, yalnızdır. Ve işte onun içinidir ki yüksek sesle bağırıyor. Arkadaşa ihtiyacı var. Yalnızlık içinde gamlı, kederli oluyor, sanki üşüyor. Bu sese herkes koşuyor. Bütün kalpler, bu sesin etrafında toplanıyor, bir tek kalp oluyor. Her kalp, bütün güzelliği ve faziletiyle geliyor, orada çınlıyor, ötüyor ve diyor ki: "Ey insanlar, birleşiniz. Hep bir yere geliniz. Hep bir aile kurunuz. Hayatın manası, kin ve garez değil; sevgi ve aşktır." İşte bu çanın sesini şimdiden işitiyorum. Yatakta, uyku da, yürürken, nerede olursam olayaım bu çanın sesini duyarım ve bununla mutlu olurum. ..."

* Maksim Gorki - Ana