EntellektuelForum

Alemdar · Tarih: Pzr Ağu 07, 2011 8:22 pm Mesaj konusu: Hakkın tanıkları

Ayşe Doğu
Hakkın tanıkları
4 Ağustos 2011

Dedelerimizin kanlarını ve alınterlerini döktüğü vazgeçilemez yerlere ve insanlara geri dönüyoruz ve unuttuğumuz isimleri hatırlıyoruz.Çocuklarımıza ‘onurlu’ ve ‘lekesiz’ bir gelecek emanet edebiliriz

Modern görünümlü vahşet bizi yanıltmasın..

Bizler insanlığın kalbinde yaşıyoruz ve hiçbir sonradan görme, gavurdan dönme bizden daha modern! daha insan! daha merhametli! değil.

Yaşadığımız coğrafyanın kıymetini bilelim. Kıymetini bilelim inançlarımızın.. Lailahe illallah’ın, camilerimizin, mezarlarımızın ..Ruhumuza merhem olan türkülerin.. Unutmayalım bu coğrafyada özgürlüğün; uğruna bedeller ödenen değerli bir kavram olduğunu, her yaştan kurbanların neticesi elde edildiğini..

Burada din sadece ‘inandım’ demek değildir.

Bundan 20 yıl önce yatırlara, türbelere gitmenin bid’at olduğuna inanırdık. Bunun şirk olduğunu savunurduk. İnançlarımız konusunda yalın ve sert köşeliydik. Bu tür davranışları Allah’a eş koşmakla bir tutardık. Allah’a şeksiz, ortaksız bağlanma duygumuz aynı o günkü gibi devam ediyor ama bu coğrafyayı tanıyınca; özellikle Kudüs ve Şam’ı ziyaret edince, o insanların nasıl canhıraş bir halde ‘kutsal’larına sahip çıktıklarını görünce bu iyi niyetli inançlarımızın nasıl da yetersiz olduğunu, doğru ama kifayetsiz kaldığını anladım.

Çünkü bu medeniyet-vahşet kavgasında şiddete boyun eğmeyenlerin, şiddete ve ilkelliğe direnen milyonların sembolü olduğunu gördüm bu türbelerin, camilerin, mezarların.. İnsanların zulme boyun eğmeme yollarından biriydi Suriye'de, günlerini ya Salahaddin ya da Halid b. Velid Camisi'nde geçirmeleri.. Buralar zannettiğimizin aksine bir olan Allah’a inanmanın zorlu ‘insanlık’ sınavından geçen cedlerimizin anısına bir ‘hatırlamayı, bir ‘unutmama ve unutturmamayı’ sağlayan mekanlar! Şimdiki ve gelecek kuşakları bu imanla ve bu inançla bu tarihe, bu topraklara bağlamayı hedef alıyorlar. Her biri tarihte yaşanmış üstün başarıları, ‘korkunç’ katliamları ve inanılmaz özverileri sembolize eden ve bugüne aktaran mekanlarımız bizim.

Adı ne olursa olsun, insanlığı, insan bedenini, tabiatı hedef alan kıyım ve yıkımların karşısına iftiharla diktiğimiz direnme, insanlıktan taviz vermeme şuurumuzun ‘yaşayan, nefes alan’ tanıkları onlar..

Camiye, kiliseye, mezarlara, ekili alanlara, insana saldıran bizden değildir ve biz onlarla kendimizi asla aynı kefeye koymayız.

Onun için ‘haksızlık’ karşısında susan dilsiz ‘şeytan’dır. Ve bizim coğrafyamızda onlara rağbet ve itibar yoktur. Onların şeytanlıklarına karşı her an teyakkuzda olmak boynumuzun borcudur. Bundan sebep her daim en zayıf halkanın hamisi olmak namus borcumuzdur.

...

Dedelerimizin kanlarını ve alınterlerini döktüğü bu vazgeçilemez yerlere ve insanlara, ışık hızıyla geri dönüyoruz ve unuttuğumuz isimleri aynı hızla hatırlıyoruz. Şimdiki acılarla beraber geçmiş acılarımız bilinçaltımızdan bilincimize çıkıyor ve sahte görüntüler, sahte düşmanlıklar unutuluyor ve biz yeniden isimlerimize, tarihimize, kardeşlerimize ve onlarla beraber ‘gerçek’ sorunlarımıza, acılarımıza ve trajedilerimize sımsıkı sarılıyoruz.

Biz artık Ortadoğu’nun yaralı bilinciyiz ve düşman belli, dost belli, davamız bellidir.

İçiçe yaşadığımız tehlike ve sorunlarla yüzleşiyoruz. Bizi Ortadoğu'dan Anadolu coğrafyasına sığınmaya iten koşulların hala varlığını koruduğunu farkediyoruz.

Yükümüz ağır ama kalbimiz kuş misali hafif ve ‘özgür’. Artık geriye bakmadan, geriye takılıp kalmadan, fazla yüklerimizi atarak ‘geleceğe’ yürüyebiliriz.

Çocuklarımıza ‘onurlu’ ve ‘lekesiz’ bir gelecek emanet edebiliriz. Ve en güzeli gözlerimizi ’huzurla’ kapatabiliriz. Bizden sonra ne olacak veya çocuklarımızın başına hangi ‘karanlık’ belalar musallat olacak diye hayıflanmadan.. Onlar da bu ezeli kavganın onurlu birer neferi olarak safını alacaklar, aynel yakinle biliyoruz. Biliyoruz.. Biliyoruz çünkü;

Kudüs'te, Üsküp'te, Saraybosna'da birer çınar bekler bizim dönüşümüzü sabırla 600 yıldır..

Türküler saklamıştır hafızamızı her yerde. O türkülerdeki ‘hüzün’dür bizi insan kılan ve insan kalmakta bize inat etme gücü veren, dayanma gücü veren, acılara, sürgünlere, çaresizliğe..

Kahvelerimiz de değerli, sıra gecelerimiz de.. "Ajansı" pür dikkat dinleyen yaşlılarımız da..Kapitalizmin tehditlerine rağmen dosta ve tefekküre ayrılan ‘zaman’dan daha güzel ne var bu dünyada?..

Pazarlarımız da önemli, mesire yerlerimiz de.. Dere kenarında pişirilen kebap, dumanlar arasında koşuşan çocuklardır umudumuzun kuşları..

İsimler de hafızamızdır. İsimler kimliğimizdir. İsimleri asla hafife almayalım.

Kerbela, Bağdat, El Halil, Hama, Srebrenitsa, Muhammed, Mustafa, Hüseyin, Zeynep, Alparslan, Selahattin, Fatih, Yavuz, Enver, Akif...İsimler hakkın tanıklarıdır...
haber10
_________________
Bir varmış bir yokmuş...