EntellektuelForum

Ekim · Kayıt: 21 Arl 2007 Mesajlar: 2634 Konum: Kanada

Mutlu ölen genç kadın...
Salih Selçuk

Bazen ben de neden böyle bir pazar konusu seçtiğime şaşırıyorum diyeceğim (-ama hiç de öyle değil aslında). Kendime gelip, ölümü dışlamanın günümüz modernizmine özgü bir şey olduğunu aklıma getiriyorum. (Hayat, çağdaş ideolojik "sürdürülebilirlik" türünden güzellemelere aykırı bir şey. Yani aynen sürüdürülemiyor.)
Hayatın inişleri, çıkışları, virajları var.
Ve iyi ki de var!
Avrupa'nın otobanlarından birinde, saatlerce hiç oynatmadan tuttuğum direksiyonun başında (en güzel rüyaları görmüş geçirmiş!..) "dalmış" biri olarak, virajsız hayatın insanı fena halde uyuttuğunu, hamlaştırdığını ve can sıkıntısı tehlikeleriyle dolu olduğunu belirtmeliyim!
(Mesela, Siirt/Pervari dağlarında uyanık durmak daha iyiydi!..)
Dün gördüğüm bir resim bana, bir ölünün maskını hatırlattı...
18'inci ve 19'uncu yüzyılda, kralların, filozofların, din büyüklerinin, ve diğer birçok ünlünün yüz maskı çıkarılmış. Avrupa'da bir dönem, ölümlerinden hemen sonra insanların yüzlerinin bu yolla ölümsüzleştirilmesi amaçlanmış. Bu garip adet, 20'inci yüzyıl ortalarına kadar devam etmiş.
O kızın fotorafını gördükten sonra, ona benzeyen ölü genç kadının maskının resmini aradım...
Resim yukarıda...
Kimliği belirsiz bu kadının cesedi, 1900 yılında Paris'te Seine nehrinden bulunmuş...
Bakmışlar ki ölüme gülümsüyor... Mutlu ölmüş bir güzel kız... o güzel yüzünü ve gülücüğünü sonsuzlaştırmışlar.
Ünlü biri değil. Adı yok! Kayıtlardaki adıyla:
"L'Inconnue de la Seine"
Derken... (kitap formatındaki) 'Tintenfass' dergilerinin çok sevdiğim eski sayılarından birinde buldum o mutlu kızı. (Derginin alt başlığı benim çevirimle şöyle: "Kapasitesinin üzerine çıkıp kafası yorulmuş enteller için magazin!.." -tam benlik yani!.. :)
Kız, ölümünde bile taze, masum ve mutlu...
Onun resminden sonra başka ölülerin maskelerine de yeniden baktım...
Ölülerden bazıları, yüzlerinde muhteşem bir gülümsemeyle ölmüşler. Bu güzel gülücükler arasında en güzeli, Schiller'e ait. Martin Luther de gülümsüyor ve sanki ölmemiş gibi bir hali var! Onu, Lessing'in, Eduard Mörike'nin muazzam huzurlu yüzleri ve derin gülücükleri izliyor.
Schiller, kahkaha atmaya hazırlanırken ölmüş olabilir!.. Goethe'nin ve özellikle de Beethoven'in mutsuz öldükleri söylenebilir herhalde. Lenin de en ciddi hallerinden birinde ölmüş -ölümü çok ciddiye almış olmalı. Ne bir sevinç, ne de Kant'ta görünen o korkunç irkilme. Hiçbiri yok. Kant'ın maskı korkunç.
Sonra o kıza dönüyorum...
Bu pazar onun güzel resmi, ölüme gülümsüyor!
Hayır!.. Sonsuzluğa gülümsüyor!..

http://konstantiniye.blogspot.com/