EntellektuelForum

Ekim · Kayıt: 21 Arl 2007 Mesajlar: 2634 Konum: Kanada

12/4/2008 ·

Picasso der ki;

Resim müziğe benzemez; resimde harika çocuklar yoktur.herkesin olgunlaşmış deha dediği şey,aslında çocukluğun dehasıdır.İnsan büyüdükçe,yavaş yavaş yok olur.Böyle bir çocuk günün birinde iyi bir ressam olabilir.Ama bunun için işin ta başından başlaması gerekir.Bana sorarsanız bende böyle bir deha yoktu.İlk resimlerim çocuk resimlerinden oluşan sergide yer alacak gibi bile değildi.Bir çocuğun saflığından,beceriksizliğinden yoksundum.Yedi yaşında yaptığım akademik çizimlerdeki en ince ayrıntılara varan gerçeklik,korkuturdu beni...

Gururla söyleyebilirim: Resmi hiçbir zaman bir eğlence,bir boş zaman geçirme aracı olarak görmedim.Kalemim ve fırçam benim silahlarım olduğuna göre bunları,dünya ve insanlara ilişkin bilgileri gitgide daha derinden kavramak ve bu bilgilerin bizleri her gün daha da çok özgürleştirmesi amacıyla kullanmak istedim…

Evet,sanatımı kullanarak,gerçek devrimciler gibi savaştığımın bilincindeyim

Mavi Dönem 1901-1904

Ben karamsar biri değilim.Sanattan tiksindiğim falan da yok.Bütün zamanımı ona adayamazsam yaşayamam.Sanatı,yaşamımın tek anlamı olduğu için daha bir seviyorum.yaptığım sanatla ilgili her şey bana yoğun bir haz veriyor.Ama yine de,neden bütün dünyanın sanatla uğraşması,onunla ilgili değer ölçütleri araması ve bu konuda kendi salaklıklarına tam bir özgürlük vermesi gerektiğini anlamıyorum.Müzeler,bir sürü yalandan başka bir şey değil;sanatı para kazanma aracı haline getirenlerin çoğu da birer sahtekardır

Düşünecek olursanız,gerçekten de pek az konu var ortalıkta.Herkes de bunları yineleyip duruyor.Venüs ile Eros,önce Meryem Ana ile Çocuğu oldu,sonra anne ve çocuk,ama sonuçta hep aynı konu.Yeni bir konu bulmak harika bir şey olmalı.Sözgelimi,Van Gogh…

Onun patatesleri gibi harcıalem bir şey.O resmi yapmış olmak –ya da eski postallarının!İşte bu gerçekten müthiş

Kübizm

Braque, resimde dikkate alınması gereken tek önemli şeyin niyet olduğunu söylerdi.Doğrusu da budur.Kübizm açısından özellikle önemli olan şey de ne yapmak istediğin,neye niyetlendiğindir.Ama bunun resmi yapılamaz.’

Kübizm diğer sanat okullarından değişik değil. Hepsi için aynı ilkeler aynı öğeler geçerlidir. Kübizmin uzun bir süre anlaşılamamış olması ve bugün bile bu resimlerde hiçbir şey göremeyen insanlar olduğu gerçeğinin hiçbir anlamı yok. Ben ingilizce bilmem, ingilizce bir kitap da benim için boş bir defterden farklı değildir. Ama bu, ingiliz dilinin var olmadığı anlamına gelmez, hakkında en ufak bir bilgi olmayan bir konuyu anlamadığım için, neden kendimi değil de başkalarını suçlayayım?

Yirmiler ve Otuzlar 1918

Güzellikten söz eden insanlara katlanamıyorum. Nedir Güzellik? Resimde, sorunlardan konuşulur! Resim, araştırma ve deneyden öte bir şey değildir. Ben bir resmi sanat yapıtı olarak yapmadım hiç. Her şey araştırmadır, incelemedir. Sürekli araştırdığım için mantıklı sonuçlara varıyorum. Bütün resimleri numaralandırıp tarih atmamın nedeni de budur. Belki bir gün birileri bu çabamı değerlendirir. Resim zeka işidir. Manet ‘ye bakın, ne demek istediğimi görürsünüz. Her fırça vuruşunda zekası okunur. Bu işle zekanın ilişkisi Matisse’le ilgili filmde de görülebilir: Onu çizerken seyrediyorsunuz; duraklıyor, düşünüyor, sonra da aklından geçenleri yürekli bir çizgiyle dile getiriyor.

Soyut sanat yoktur. Hep bir şeyden yola çıkmalısın. Gerçekliğin tüm izlerini sonradan yok edebilirsin. O zaman bir tehlike yok, çünkü o nesnenin düşüncesi silinmez bir iz bırakacaktır. Sanatçıyı harekete geçiren, düşüncesini ayaklandıran, duygularını kaynatan şey işte odur. İşin sonunda düşünceler ve duygular, yapıtın mahkumları olup çıkarlar. Ne yaparlarsa yapsınlar resimden kaçamazlar. Artık varlıkları seçilemez olsa bile resmin ayrılmaz parçalarını oluştururlar. Hoşuna gitse de gitmese de insan, doğanın aracıdır.

Sanatımda kullandığım değişik biçimler, bir evrim ya da bilinmez bir resim ülküsü yolunda atılmış adımlar olarak algılanmamalı. Yaptığım her şey şimdiki zaman için ve hep şimdiki zamanda kalabilmesi umuduyla yapıldı. Arayışlara girecek zamanım olmadı hiç. Ne zaman bir şey söylemek istesem geçmişi ya da geleceği düşünmeden yatım bunu. Hiçbir zaman köktenci ölçüde değişik deneylere girişmedim. Ne zaman bir şey söylediysem, bunu söylenmesi gerektiğine inandığım biçimde söyledim. Değişik konular, ister istemez değişik anlatım biçimleri gerektirir. Bu ne bir değişimi, ne de bir girişimi gösterir. Önemli olan kişinin dile getirmek istediği düşüncenin peşine düşmesi ve onu söylemesi gerektiğine inandığı biçimde anlatabilmesidir.

Son Yapıtlar 1946-1973

Yalnızlık olmasa hiçbir şey yaratılamazdı. Ben, kimsenin farkında olmadığı bir yalnızlık yarattım kendime. Bugünlerde kendi başına kalmak çok zor, çünkü her yerde saatler var. Saat takan bir ermiş gördünüz mü hiç? Ben hiç görmedim, saatçilerin piri denen ermişlerin arasında bile.

[img]http://img2.blogcu.com/images/u/f/u/ufuks/pablo_picasso_poster_tablo_resim_kubizm.jpg [/img]

“Bu olur, değil mi? Başka ne yapsam? Daha ne ekleyebilirim ki? Her şey söylendi.”

http://ufuks.blogcu.com/pablo-picasso_13266161.html

Picasso'nun gizli eserleri ortaya çıktı

Picasso'ya ait olduğu iddia edilen 1900 - 1932 tarihli 271 eser, emekli bir elektrikçinin elinde çıktı. Hırsızlıktan şüpheleniliyor...
29 Kasım 2010

HABERTURK.COM / ÖZEL HABER

Pablo Picasso'nun hiç bilinmeyen 271 eseri emekli bir Fransız elektrikçiden çıktı. Avukat Jean-Jacques Neuer, yaşlı çiftin elindeki eserleri Picasso'nun oğlu Claude’a ve vasilerine gösterdiklerini ve eserlerin orijinal olduklarına inandıklarını söyledi.

En az 60 milyon dolar değerindeki eserlerin Picasso için çalışan emekli elektrikçi ve karısının eline nereden geçtiği henüz belli değil.

GİZEMLİ MEKTUPLAR...
40 yıllık sessizlikten sonra ortaya çıkan bu 271 eserden kimsenin haberi yoktu.

14 Ocak’ta Picasso’nun oğlu ve mirasçısı Claude Picasso, 71 yaşındaki Pierre LeGuennec’den bir mektup aldı. Mektubuna sanatçının hiç yayımlanmamış pek çok fotoğrafını da koyan LeGuennec, Claude’dan gerçeklik belgeleri istedi. Claude ısrarla reddetti. Pek çok mektup gitti geldi, her seferinde LeGuennec hiç yayımlanmamış başka fotoğraflar gönderdi.

9 Eylül’de iş ciddiye bindi. Pierre LeGuennec eşiyle birlikte Paris’teki Picasso Vakfı’na gitti. Valizinde, sanatçının yayımlanmamış 10 civarında eseri ve bunlar yapılırken fotoğrafları vardı. Ama bunlar Picasso’nun ölümünden sonra çıkarılan envantere kayıtlı değildi.

60 MİLYON EURO
Kübik kolajlar, Picasso’nun mavi dönemine ait eserler, kağıt üzerine guaj çalışmalar, litografiler, ilk eşi Olga’nın portreleri… Özetle çiftin elinde 1900 – 1932 arası tarihli 271 eser vardı. Uzmanlara göre bunların piyasa değeri ise 60 milyon Euro’dan az değildi.

Bu eserlerin bugüne kadar neden elektrikçide olduğu muamma. Ve onun bunları neden yıllardır sır gibi sakladığı da. Elektirikçi, Picasso’yu yaşamının son yıllarında tanıdığını söylüyor. Evine alarm sistemi taktığını iddia ediyor. Ve onun iddiasına göre bu eserleri kendisine veren bizzat Picasso.

Picasso’nun mirasçıları şüphe içinde. Çünkü eserlerine çok bağlı sanatçının karakteri düşünüldüğüncde, bu çok çok büyük bir hediye. Ayrıca Picasso atölyesinden ne çıkarsa imzalar ve tarihlerdi. Oysa bu 271 eserin büyük çoğunluğunda tarih ve imza yok.

“KARISI VERDİ”
Mirasçıların misillemesi gecikmedi. 23 Eylül’de Picasso’nun altı mirasçısı şüphelerini açıkladılar ve bir hafta sonra kültür eserleri kaçakçılığıyla mücadele ofisi çiftin evine giderek eserlere el koydu.

Birkaç saatliğine gözaltına alınan elektirikçi, sorgulamayı yapan görevliler karşısında ağız değiştirdi ve eserleri kendisine Picasso’nun karısının verdiğini iddia etti. Bunun da ispatlanması son derece güç zira Picasso’nun son eşi Jacqueline 1986’da öldü.

Şimdi olayın aydınlanması için soruşturmanın tamamlanması bekleniyor...
habertürk