EntellektuelForum

Alemdar

RUS AYDINLAR FRANSA CUMHURBAŞKANINA “CARLOS’U SERBEST BIRAK” ÇAĞRISINI YİNELEDİ
25 Ağustos 2017

Adımlar dergisinin haberine göre bir grup Rus aydın 23 yıldır Fransa zindanlarında hukuk dışı olarak esir tutulan Kumandan Carlos'un (Ilıch Ramirez Sanchez) serbest bırakılmasına dair gönderdikleri mektubu yinelediler.

Fransa Cumhurbaşkanı’na gönderilen mektubun tercümesi, mektubu imzalayan Rus aydınları ve mektubun orijinal metni aşağıdadır:

Messieurs Emmanuel Macron

55 Rue du Faubourg Saint-Honoré,

Palais del’Élysée

75008 Paris, France

Sayın Başkan!

Bugün, Rus entelektüelleri, yazarlar, gazeteciler ve filozoflar, hapsedilen devrimci Carlos’un kaderi hakkında endişeleniyorlar.

Aşağıda imzası bulunan Rus yazarları olarak sizden af talep ediyoruz. 23 yıldan fazla bir zamandır Venezüella vatandaşı Ilıch Ramirez Sanchez tutukludur; sağlığını kaybetmiş fakat serbest kalma ümidini muhafaza etmektedir. Zamanının çoğunu, Fransa’da yasaklanmış olan -bildiğiniz üzere- işkencenin bir türü olan hücre hapsinde geçirmiştir.

1994 yılında Sudan’da tutuklanması kafalarda pek çok soru işareti bırakmıştır. Kanunî bir suçluların iadesi prosedürü bulunmamaktadır. Gerici Sudan yetkilileri, DST memurlarıyla birlikte gizli bir anlaşma dâhilinde, aslında yabancı bir ülke vatandaşını kaçırma suçunu işlemiştir. Bu durum sadece Fransa için değil tüm dünya için bir hukuk dışılık örneğidir.

Ilich Ramirez Sanchez, Ernesto Che Guevera, Nelson Mandela ve Douglas Bravo gibi kahraman şahsiyetlerin yanı başında yer alan seçkin bir devrimcidir. O bağımsız bir kişi olmasına rağmen, devrimin bir askeri olarak Doğu Bloku ve Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği tarafında yer almıştır.

Ramirez Sanchez’in 1994 yılında tutuklanması, dünyanın iki kampa bölündüğü soğuk savaşın bir yankısı gibi görülmelidir. Bugün ise, hâlihazırda mevcut olmayan siyasî birliklerin çatışmasından dolayı, bir insanın cezalandırılması ihtiyacı gereksizdir. Biz aşağıda imzası olan yazarlar 23 yıllık bir tutukluluğun yeterli bir ceza olduğuna inanıyoruz.

Sayın Başkan, size Fransa’nın haklı olarak Hümanizm ve Merhamet’in Anavatanı olarak addedildiğini hatırlatmak isteriz. Ve şimdi sizin, Fransa’nın nasıl affedici olduğunu tüm dünyaya –dosta ve düşmana– ispat etmek için emsalsiz bir fırsatınız var. Buradan hareketle, sizden Ilich Ramirez Sanchez’i affetmenizi ve ona Fransa’yı terk ederek Rusya Federasyonu, Venezüella veya onu kabule hazır herhangi bir ülkeye gitme hakkı vermenizi talep ediyoruz.

Şahsınızın ve Başkanın cesaretini göstermenizi rica ederiz.

Alexander Prokhanov
Sovyet ve Rus politikacı, yazar, senarist, gazeteci, kamuoyunun temsilcisi. Rusya Yazarlar Birliği Sekreterliği üyesi. Zavtra gazetesinin Genel Yayın Yönetmeni.

Igor Molotov
Yazar, gazeteci, tanınış kişi. Rus Sanatı Birliği üyesi. Kitapları en çok satanlardan.

Marina Yudenich
Rus yazar, Rusya Federasyonu Kamu Odası Başkan Yardımcısı.

Herman Sadulayev
Rus yazar, gazeteci ve tarihçi. Uluslar arası çeşitli prestijli ödüllerin sahibi.

Andrey Astoukaturov
Rus filozof, yazar. St. Petersburg Devlet Üniversitesi Yabancı Edebiyat Tarihi Bölümü Doçenti.

Dmitry Steshin
Rus yazar, gazeteci, muhabir.

srail Şamir
Yazar, gazeteci, uluslar arası tanınan kişi.

AlexeyGintovt
Kandinsky Ödülü sahibi, ideolog, sanatçı ve ödüllü kişi.

Andrey Iryshkov
Rus yazar, gazeteci.

Igor Starkov
Fotoğraf sanatçısı, eleştirmen.

Daria Mitina
Yayıncı, Komünist Parti Merkez Komitesi üyesi.

Evgeny Dodolev
Rus yazar, TV programcısı, gazeteci.

Valery Hayrapetin
Yazar, reklâmcı.

Alexey Kolobrodov
Yazar, reklâmcı.

Vasily Avchenko
Yazar, reklâmcı.

Sergey Petrov
Yazar, radyo muhabiri.

Kirill Shamanov
Rus yazar, sanatçı.

Andrey Rudalev
Yazar, gazeteci.

Dmitry Ivanov
Yazar, gazeteci.

Ilia Malashenkov
Oyun yazarı, müzisyen.

2017/08/24

Metnin Rusça Orijinali:

Господин президент!

Сегодня все больше российских интеллектуалов, писателей, журналистов и философов обеспокоены судьбой заключенного в тюрьму революционера Карлоса.

Мы, нижеподписавшиеся русские писатели, просим Вас проявить милосердие. Уже более 23 лет гражданин Венесуэлы Ильич Рамирес Санчес находится в заключении, растеряв свое здоровье, но сохранив надежду на свое освобождение. Большую часть своего срока он провел в одиночной камере, что можно расценивать как разновидность пыток, как Вы знаете, запрещенных во Франции.

Сам его арест в 1994 году в Судане оставляет много вопросов, поскольку отсутствовали предусмотренные законом процедуры экстрадиции. Власти реакционного Судане в сговоре с сотрудниками ДСТ фактически совершили похищение гражданина иностранного государства. Это совсем не красит Францию, которая для всего мира является примером права.

Ильич Рамирес Санчес – выдающийся революционер ХХ века, стоит в одном ряду с такими героическими личностями, как Эрнестно Че Гевара, Нельсон Мандела и Дуглас Браво. Как солдат революции он действовал на стороне Восточного блока и СССР, при этом являясь независимой личностью.

Арест Рамиреса Санчес в 1994 году нужно расценивать как отголосок Холодной войны, когда мир был разделен на два лагеря. Сегодня необходимость наказывать человека за борьбу уже несуществующих политических объединений не имеет необходимости. Мы, нижеподписавшиеся писатели считаем, что 23 года проведенные в заключении – это достаточный срок наказания.

Господин Президент, хотим напомнить Вам, что Франция по праву считается Родиной гуманизма и милосердия. И сейчас у Вас есть уникальный шанс доказать всему миру – и врагам, и друзьям – что Франция умеет прощать. Исходя из этого, мы просим Вас помиловать Ильича Рамиреса Санчеса с правом покинуть Францию и уехать в Российскую Федерацию, Венесуэлу или другую страну готовую его принять.

Мы призываем вас проявить мужество человека и президента.

Александр Проханов
Советский и российский политик, писатель, сценарист, публицист, журналист, общественный деятель. Член секретариата Союза писателей России. Главный редактор газеты «Завтра».

Игорь Молотов
Писатель, журналист, общественный деятель. Член Союза русского искусства. Автор бестселлера

Марина Юденич
Российский писатель, заместитель председателя Общественной палаты Российской Федерации

Герман Садулаев
Русский писатель, публицист и историк. Победитель престижных международных наград

Андрей Аствакатуров
Русский философ, писатель. Доцент кафедры зарубежной литературной истории Государственного университета Санкт-Петербурга

Дмитрий Стешин
Российский писатель, публицист, военный корреспондент

Израиль Шамир
Писатель, журналист, международное публичное лицо

Алексей Гинтовт
Идеолог, художник, лауреат премии Кандинского

Андрей Ирышков
Русский писатель, журналист

Игорь Старков
Публицист, фотохудожник, автор индивидуальных выставок

Дарья Митина
Публицист, член Центрального комитета Коммунистической партии

Евгений Додолев
Российский писатель, тележурналист

Валерий Айрапетин
Писатель, публицист

Алексей Колобродов
Писатель, публицист

Василий Авченко
Писатель, публицист

Сергей Петров
Писатель, радиожурналист

Кирилл Шаманов
Русский писатель, писатель, художник

Андрей Рудалев
Писатель, журналист

Дмитрий Иванов
Писатель, журналист

Илия Малашенков
Драматург, музыкант
2017/08/24

Anahaber

SALİH MİRZABEYOĞLU VE CARLOS’UN AVUKATI OLMAK
24 Nisan 2017

Rus gazeteci-yazar Igor Molotof, 24 Mart 2017 tarihinde hakkında 3. defa “müebbet hapis cezası” verilen Carlos – Ilich Ramirez Sanchez’in Türk Avukatı Güven Yılmaz’la bir röportaj gerçekleştirdi…

RUS GAZATECİ

Molotof’un, Adımlar Dergisi’nde Rusça çevirilerini yayınladığımız Carlos-Yılmaz görüşmeleri ve en son Fransa’da verilen “mahkeme” kararı vesilesiyle ulaştığı Av. Güven Yılmaz, Av. Ahmet Arslan ile birlikte Carlos’un savunmasını üstlenmek üzere geçtiğimiz ay gerçekleştirdikleri Fransa ziyaretleri ve İBDA Mimarı Salih Mirzabeyoğlu etrafında gerçekleşen röportajı alâkalarınıza sunuyoruz.

ADIMLAR Fikir-Kültür-Siyaset

Igor Molotof

Avukat olarak Ilich Ramirez Sanchez – Carlos’un davalarıyla ilgileniyorsunuz. Bize bunun nasıl olduğunu ve son katıldığınız davanın gerekçesini anlatır misiniz?

Ben aynı zamanda İBDA Fikir Hareketi’nin kurucusu, mütefekkir, “Kumandan” lakaplı, Salih Mirzabeyoğlu’nun da avukatlarından biriyim. Salih Mirzabeyoğlu, Türkiye’de 1998 Aralık ayında “İslâmî Temellere Dayalı Bir Devlet Kurma” düşüncesi nedeniyle tutuklandı ve tiyatrovârî bir yargılama sonunda 2002 yılında idam cezasına çarptırıldı. Türkiye’de idam cezası bu arada kaldırıldı ve cezası “ağırlaştırılmış müebbet hapse” çevrildi. Bu “ölünceye kadar cezaevinde kalması” gerektiği anlamına geliyor. İşte Kumandan Mirzabeyoğlu sanırım 2004 senesinde bir cezaevi ziyaretimizde bize Carlos’u bulmamızı ve kendisi ile ilgilenmemizi söyledi. Bunun üzerine Fransa’da kaldığı cezaevini bulduk ve kendisine bir mektup yazdık. Bu şekilde kendisi ile temas kurduk. Ve bize bir vekâletname yolladı. Yine Salih Mirzabeyoğlu’nun da avukatları olan Av.Hasan Ölçer, Av.Ahmet Arslan ile birlikte ilk kez kendisini 2005 yılında Paris La Sante Cezaevi’nde ziyaret ettik. Sonrasında da duruşmalarına ve zaman zaman da cezaevinde ziyaretine gittik.

Söz konusu dava ise 1974’de Paris Saint Germaine Eczanesi’ne yapılan el bombalı bir saldırının sorumlusu olduğu gerekçesiyle açılan bir dava. Elbetteki bu davaya konu eylem ne Carlos tarafından yapılmıştır, ne de O’nun talimatı ile yapılmıştır. Bu eylemin Filistin Direnişine sağlayacağı bir yanı da yoktur. Diğer davalarda da olduğu gibi bu da tamamen bir manipilasyon olup Carlos’u esir tutmak adına ve bir yandan da faili meçhul olayları kapatmak adına açılan bir davadır.

İdeolojik sebeplerden dolayı dayanışma içinde olsanızda, kendisinden herhangi bir ücret alıyor musunuz? Carlos’u savunmanızın temel sebebi nedir?

Carlos, hayatını Filistin’in bağımsızlığı yolunda, Siyonizm’e ve emperyalizme karşı mücadele içinde geçirmiş bir kişi olarak, esaret şartları altında da bu mücadelesine devam eden ve kendi tabiri ile “yaşayan şehit”dir. Hangi din ve ideolojiye sahip olursa olsun, Siyonizm’e ve emperyalizme karşı olan herkes, yanında olmasa bile Carlos’a bu mücadelesinden dolayı saygı duymalıdır. Carlos’un bu mücadelesini örtmek ve O’nu yalnızlaştırmak için manipülatif haberlerle, film ve sair görsel medya aracılığı ile basit bir “mafya karakteri”ne indirgemeye çalışmaktadırlar. Ki bunda da kısmen başarılı olmuşlarsa da, bu yavaş yavaş kırılmakta ve O’nun devrimci kişiliği ve mücadelesi her geçen gün daha geniş çevrelere yayılmaktadır. Bu nedenle ilk sorunuzda da kısaca değindiğim gibi Carlos’un devrimci kişiliği tarafımızca biliniyor olmasına rağmen O’na destek olabileceğimiz fikri Türk Mütefekkir Salih Mirzabeyoğlu tarafından dile getirildi. Bu anlamda hem ideolojik hem de gönül bağı nedeniyle bu devrimci dayanışmamız nedeniyle bir ücret almamız sözkonusu değildir.

Carlos’u savunan kaç avukatı var? Onlar da sizinle benzer gerekçelerle mi Carlos’un yanındalar?

Bildiğim kadarıyla ve duruşmalarda gördüğüm kadarıyla Carlos’un iki tane Fransız, bir Alman, bir İsviçreli, bir İtalyan, bir Lüblanlı ve 4 Türk avukatı bulunmaktadır. Bunlardan Fransız olan İsabella Coutant Peyre; Carlos’un hem avukatı hem de eşidir. Diğer Fransız Avukat Francis Vuillemin de Fransa’ya getirildiği ilk yıllardan beri Carlos’un savunmasını üstlenmektedir. Carlos’un ekonomik olarak avukatlarına bir şey vermediği dikkate alınırsa, sanırım diğer meslektaşlarım da devrimci kişilikleri nedeniyle Carlos’un yanındalar.

Maddi ihtiyaçlarını, avukat, mahkeme, kitap masraflarını nasıl karşılıyor?

Vatandaşı olduğu Venezuela’dan yıllardır bir maddi destek gelmemektedir. Hatta kardeşlerinin dahi para gönderilmesi bir şekilde engellenmektedir. Avukatlarına para ödemesi bir yana, tam tersi avukatları zaman zaman ona destek olmaktadır. Kuşatılmış şartlarda ve ekonomik olarak da zor bir durumda olmasına rağmen halâ dimdik mücadelesine devam etmektedir.

Carlos diğer teröristlerden niçin farklıdır?

Öncelikle Carlos “terörist” değil, Filistin’in Bağımsızlığı davasında sembol olmuş bir “Özgürlük Savaşçısı”dır. Terörist olan O’nun karşısında olan ve dünyayı sömüren güçlerdir. Carlos, eylem adamı olmanın yanında büyük bir tecrübeye sahip teorisyendir de. Aynı zamanda gerçekçi ve ayağı yere basan analizleri ile diğer insanlardan önce bir adım sonrasını görebilme yeteneğine sahip bir kişidir.

Cezaevi’nde hangi şartlarda kalıyor?

Cezaevinde tek kişilik bir hücrede tutuluyor.

Çakal, İnternet’i ve Facebook’u biliyor mu? Herhangi bir şekilde kullanması mümkün oluyor mu?

Dünyada olan biten her şeyi takip ediyor ve buna bağlı olarak da İnternet ve sosyal ağları biliyor. Ancak içinde bulunduğu şartlarda bunları kullanabilmesi söz konusu değil.

Carlos’un bir kitap yayınladığını söylemiştiniz. Peki, Türkiye’de Carlos’un popülerliğinin sebebleri ve bu popülerliği besleyen bağlantılar nedir?

Bilindiği üzere “Devrimci İslam” isimli kendi yayınladığı bir kitap var. Bunun yanında her hafta periyodik olarak beni arıyor ve gündeme dair mevzularla ilgili analizlerde bulunuyor. Bu analizleri Türkiye’de Baran isimli bir dergide, sonrasında da Baran dergisi ve Adımlar Dergisi gibi internet sitelerinde yayınlanıyor. İşte bu analizlerden bir kısmı Türkçe olarak “Söz Çakal Carlos’da” ismiyle bir kitap olarak basıldı. Carlos, tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de devrimci çevrelerce sevilen ve saygı duyulan bir kişi. Ancak Müslüman ve muhafazakâr kesim bu anlamda devrimci kesim kadar Carlos hakkında ilgili ve bilgili değildi. Meselâ yaşı müsait olanlar bile O’nun 1975 yılında Müslüman olduğundan habersizdi. Ancak bizim Carlos’un yanındaki duruşumuz sonucu pek çok muhafazakâr müslüman da O’nun “bir mafya karakteri” değil, Özgürlük Savaşçısı olduğunu öğrendi. Ve bu kitle her geçen gün daha da artmaktadır.

Kendisiyle gerçekleştirdiğiniz röportajlarınızı okudum… Hemen dikkat çektiği üzere siyasetle ve yaşanan hadiselerle ilgili çok bilgili. Bu bilgiyi nereden buluyor?

Bütün hayatı aksiyon içinde geçmiş ve bu aksiyon içinde nerdeyse dünyanın önemli karakterlerinin tamamı ile tanışmış bir insandan bahsediyoruz. Daha önce de değindiğim gibi aksiyon adamı olmanın yanında aynı zamanda bir teorisyen olan Carlos’un eli, kuru bir eylem aracı değil, fikrin emrinde bir yumruktur. Son derece zeki bir insan olarak, elde ettiği en küçük verileri bile tecrübesiyle harmanlayarak çok isabetli analizler yapabilmektedir. Bu verileri de cezaevindeki diğer insanlar gibi, TV, gazete ve dergilerden, kitaplardan elde etmektedir.

Siyasî bir kişilik olarak farklı kesimlerden müşterileriniz var mı? Örnek isimler verebilir misiniz?

Avukat olarak elbette her kesimden müşterilerim bulunmaktadır. Ama mesleğime başladığım ilk günlerden beri, siyasî dava olarak, Birinci Körfez Saldırısı sonrası 1991 yılında tutuklanması ile başlayan ve hâlen devam eden bir süreç içerisinde başta İBDA FİKİR hareketinin kurucusu Salih Mirzabeyoğlu ve bu görüşe bağlı insanların hukuki süreçlerini takip eden avukatlardan biriyim. Salih Mirzabeyoğlu, emperyalizmin sömürüye dayalı “yeni dünya düzeni” anlayışına karşı Başyücelik Devlet modeli ile yeni dünya nizâmı teklif eden bir mütefekkirdir. İslâm Tasavvufu karşısında Batı Tefekkürü’nü hesaba çekendir. İslâm’dan zerre taviz vermeksizin O’nu eşya ve hadislere tatbik edendir. Ortaya koyduğu bu Tatbik Fikri nedeniyle, emperyalist müesses nizâmlar tarafından her daim düşman görülendir. Ancak O, hangi ideoloji ve dine mensup olursa olsun tüm dünyada ezilmişlere ve sömürü altında inleyen insanlara ümit olan ve hedef verendir de. Bu çerçevede dünyaya bir daha gelsem ve avukat olarak bana, “dünyanın en meşhur ve en zengin bir avukatı olmak ile, fakir kalmak ama Salih Mirzabeyoğlu ve Carlos’un avukatı olmak” şeklinde bir seçenek sunulsa benim tercihim, İdeolojik olarak da yanlarında olduğum bu “iki güzide insan” olurdu.

Carlos cezaevinden kurtulacağına inanıyor mu?

Müslümanların en önemli özelliği ümitvar olmalarıdır. Yani hiçbir zaman ve hiçbir şekilde Allah’ın yardımından ümitlerini kesmezler. Ancak şer gibi görünenlerde hayır ve güzel görünenlerde şer olabileceğini de bilirler. Ve ellerinden geleni yaptıktan sonra, sonucu Allah’a havâle ederler. Şimdi “kim esaret altında?” diye sormak lazım. “Bedeni özgür ama beyni ve kalbi ile bir başkasının esiri olan” mı, yoksa “bedeni esir ama, beyni ve kalbi ile hür olan” mı? Bu çerçeveden bakıldığında bedeni esir olsa da Carlos, beyni ile, kalbi ile akıl ve faaliyetleri ile tam bağımsız bir kişi olarak mücadelesine devam edendir. O’nun istemesinden ziyâde, Carlos’un esaretten kurtulması için az-çok, güçlü-zayıf demeden ellerinden geldiği kadarıyla faaliyetlerde bulunmak başta Müslümanlar olmak üzere, tüm dünya devrimcilerinin borcudur.

Normalde, Avrupa’nın beşiği olarak anılagelen Fransa’nın Carlos’u kendi ülkesinde cezaevinde tutma ve ısrarla ülkesine iâde etmeme hakkı var mı?

Tüm dünyada olduğu gibi Fransız Hukuku’nda da çifte standart uygulanmaktadır. Carlos’un Müslüman bir kimliğe sahip devrimci olması, Batı tarafından kabul edilememektedir. Özellikle babası ateist de olsa, Hristiyan temelli bir aileden gelip de Müslüman olması ve emperyalizme ve Siyonizm’e karşı mücadele etmesi, üstelik bu mücadelesi ile de dünyanın her tarafında bulunan devrimci hareketlere ve bir davası olan insanlara ilham vermesi en korkulan tarafı… Onu dünyanın gözü önünde öldürebilirlerdi. Ancak, “bak biz 100 yıl da geçse intikamımızı alırız” diye dünyaya mesaj vermek isteyenlerin plânları tersine dönmüştür. Carlos’un davaları demokrasi ve bağımsızlığın sembol ülkesi olan Fransa’da bile hukukun bir maşa olarak kullanıldığını gösteren bir turnusol kağıdı fonksiyonu görmüştür. Normal şartlarda davaları bittiğinde ülkesine iade edilmesi gerekmektedir. CIA ve MOSSAD işbirliği ile yapılan operasyonla ele geçirilen Carlos, taşeron olarak seçilen Fransa’da uydurulan davalarla 1994 yılından beri güyâ yargılanmakta ve “davaları devam ediyor” diye dünya kamuoyu oyalanmaktadır. 1970’lerde olan olaylar bir seferde değil de 10 yılda bir ısıtılarak dava hâline dönüştürülmektedir. Amaç, Carlos’un esaret altında iken ölmesidir. O zaten yaşayan bir şehittir ama ben bedenen de esaretten kurtulacağına inanıyorum.

Devrimci hareketin geleceği nedir?

Bu sorunuza cevabım biraz slagonik görünecek ama bu bizim inancımız ve öngörümüzdür: Dünya o kadar küçüldü ki, artık devrimler ülkelerde değil, kıtalar çapında olacak. Batının plânladığı ve bir takım rüzgar ve mevsim adları verdikleri harekâtlar sonucu gelişen hadiseler, Batının aleyhine dönecek ve Batı hayat tarzının sonunu getirecektir. Ünlü Tarihçi Arnold Toynbee’nin “İstikbâl İslamındır! Denenmemiş bir tek o var” şeklindeki doğru tesbiti ile İslâm, kıtalar çapındaki devrimlerle dünyaya yeniden adaleti ve hiçbir ırk, inanç ve ideoloji ayırımı yapmaksızın insanlar arasında hakça paylaşımı getirecek ve kıyâmet öncesinde kısa da olsa bu dünyada “yaşanmaya değer hayat” dediğimiz bir cennet hayatı yaşanacaktır. Her şeyin en iyisini Allah bilir.

Etiketler:
ADIMLAR ADIMLAR DERGİSİ AKP Avrupa Çakal Carlos Ilich Ramirez Sanchez CIA ve MOSSAD Devrimci hareket fransa Fransız Hukuku ibda Salih Mirzabeyoğlu Ilich Ramirez Sanchez Özgürlük Savaşçısı

VE… RUSYA’DA CARLOS SEFERBERLİĞİ: BOLŞEVİK PARTİSİ’NDEN PUTİN’E MEKTUP!
Aydın KALKAN
28 Nisan 2017

Rus gazeteci-yazar İgor Molotof’un, İBDA Mimarı Sayın Salih Mirzabeyoğlu ve Gönüldaş Carlos’un (ilich Ramirez Sanchez / Salim Muhammed) avukatlarından Güven Yılmaz ile gerçekleştirdiği röportajın Rusça ve Türkçe metnini sitemizde yayınlamıştık.

Aynı zamanda Adımlar Dergisi yazarlarından olan Av. Güven Yılmaz’a 6 Nisan 2017 tarihinde mail yoluyla ulaşan İgor Molotof, gönderdiği ilk mesajında şunları ifâde ediyordu:

“Carlos’a verilen 3.müebbet hapis nedeniyle üzüntülü ve öfkeliyim. Ona sarılıp İslâm Proleter Devrimi hakkında konuşamamak çok zor ve acı verici. Moskovo’da Carlos’un ve sizin gerçek bir dostunuz olduğunu bilmenizi isterim. Kendisine bir mektup göndermek istiyorum. Bana adresini ulaştırabilir misiniz? Selamlar.”

Gerçek bir devrimci hissiyatının tüttüğü henüz bu ilk mesajının ardından Güven beyin cevabî mesajı sonrasında, ikilinin Carlos’un hukukî durumu ile ilgili yazıştıklarını öğrendik.

Tanışma faslının ardından Sayın Molotof’tan Güven beye röportaj teklifi gelmiş ve her iki dilde sitemizde yayınlanan söz konusu röportaj böylece gerçekleşmişti.

Güven Beyden aldığı adres üzerinden Carlos’a kendi yazdığı kitabı ve mektubu gönderen Molotof, Rusya’da da harekete geçerek bir kampanya başlatmış ve girişimleri hakkında Av. Güven Yılmaz’ı şu şekilde bilgilendirmişti:

“Birkaç tane Rus Milletvekili’nden Fransız Hükümeti’ne Carlos’un durumu ile ilgili bir protesto mektubu göndermesini rica ettim. Başka yapabileceğim bir şey var mı?”

Güven Bey’in Fransa’da tecrit altında öldürülmek istenen Carlos’un durumuyla ilgili “Bu konuda Putin’e ulaşmalarının mümkün olup olmadığını” sorması üzerine harekete geçen İgor Molotof, girişimleri sonucu Rus Bolşevik Partisi geleneğini günümüzde temsil eden Öteki Rusya Partisi tarafından Putin’e hitâben bir mektup kaleme alınmıştı. Sayın İgor Molotof’un, Putin’e ulaştırıldığı teyid edilen söz konusu mektup ile birlikte, konuyla ilgili düşüncelerini aktaran ikinci bir mesajını da Sayın Yılmaz’a da gönderdi.

Önce Rusya Devlet Başkanı Viladimir Putin’e ulaştırılan, Diğer Rusya Partisi adına partinin Eş Başkanı Sayın Alexander Averin imzalı mektup:

“ÖTEKİ RUSYA” (DRUGAYA ROSSiYA) SİYASÎ PARTİ İCRÂ KOMİTESİ

Rusya Federasyonu Devlet Başkanı Vladimir Putin’e

Sayın Vladimir Vladimiroviç!

Mart ayının sonunda, Fransa Cumhuriyeti ve Uluslararası Hukuk’un tüm ilkelerini çiğneyen Fransız mahkemesi, 20. yüzyılın en büyük devrimcilerin biri olan “Çakal Carlos” lakabıyla bilinen Ilich Ramirez Sanchez’i, bazı patlamalar nedeni ile suçlayarak üçüncü kez müebbet hapis cezasına çarptırdı.

Carlos çeşitli zamanlarda Muammar Kaddafi, Saddam Hüseyin ve Fidel Castro gibi liderler ile çalıştı. Onun SSCB ve Alman Demokratik Cumhuriyeti ile yaptığı sıcak ilişkileri bilinmektedir. Hatta, Carlos, Moskova’da bulunan Halkların Dostluk Enstitüsü’nü bitirmiş birisidir.

100550489_Brexit-flags-EU-world-xlarge_trans3U9-D5U2JffhMhmF-FT3hmyy-GsNrhPQbLesooHneHs-29Sosyalist kampın dağılmasından sonra, Carlos, Sovyet yoldaşlarının korumasından mahrum kaldı ve Fransız gizli servisleri tarafından yakalanarak ele geçirildi. 1997 yılından beri, Carlos almış olduğu iki defa ömür boyu hapis cezasını çekmektedir. Carlos, aynı zamanda bir Venezüella vatandaşı olmasına rağmen, Fransa onu zorla hapiste tutmaktadır.

Ona karşı açılan son dava 1974’de, Paris Saint Germaine Eczanesi’ne yapılan el bombalı bir saldırının sorumlusu olduğu gerekçesiyle açıldı. Elbetteki bu davaya konu eylem ne Carlos tarafından, ne de onun talimatı ile yapılmıştır.

Ilich Ramirez Sanchez yıllardır Moskova’nın dostu idi ve bunu sadece sözleri ile değil, o komünist fikirlerine olan bağlılığı ve kendi eylemleri ile kanıtlamıştır. Belirtmek istiyorum ki, Rusya Federasyonu, SSCB’nin devamı olduğu için, Sovyetler Birliği’nin arkadaşları da Rusya Federasyonu’nun ardıllık kavramlarına dayanarak sorumluluk alanına geçmelidir. Ben sizden, Corlos’un Fransız esareti altında haksız bir şekilde tutulduğuna dikkat çekmenizi rica ediyorum.

23.04.2017
“Öteki Rusya” siyasi partinin İcra Kurulu Eş Başkanı
(İMZA)
A.A. Averin

CARLOS’UN RUSYA’DAKİ DOSTLARI

Carlos’un İslâm ve insanlık adına ortaya koyduğu direnişle ilgili bu tarihî gelişme hakkında Carlos’un vekili Güven Yılmaz’ı bilgilendiren İgor Molotof, daha sonra şu mesajı gönderdi:

123“Rusya komünist devrimci fikirlerin ve İslâm’ın güçlü olduğu bir ülkedir. Filistin Halk Kurtuluş Cephesi ve Hamas’ın terörist organizasyonlar olduğunu düşünmüyoruz. Onlar özgürlük savaşçılarıdır. Hâliyle Siyonizme ve Amerikan saldırganlığına karşı savaşan Carlos ve arkadaşları burada çok iyi hatırlanmaktadır.

Sovyetler Birliği’nin yıkılışından sonra maalesef pek çok şey değişti. Daha iyi şeyler olmadı: Sosyalist bloka dâhil ülkeleri kaybettik. Bu tarihi bir vakıa…

Diğer taraftan bugün Allah inancı yasaklanmış değil, tam aksine -misâl vermek gerekirse- Moskova’da tüm Avrupa’nın en büyük ve görkemli camiî inşâ edilmiştir. Şüphesiz Allah en iyisini bilir.

Bugün Öteki Rusya Partisi’nden arkadaşlarım Putin’e müracaat ettiler ve ondan bir Fransız hapishanesinde yasadışı şekilde alıkonulan Carlos’la ilgilenmesini talep ettiler. Carlos bir Venezuela vatandaşıdır ve bu yüzden Paris Carlos’un Karakas’a gitmesine izin vermelidir.

Karakas niçin sessiz?

İnsan hakları aktivistleri ve gazeteciler niçin sessiz?

Ve en önemlisi dünya üzerindeki devrimci gruplar niçin sessiz?

Filistinli devlet yetkililerinin dahi seslerini duymuyoruz!

Carlos bizim ortak dostumuzdur. Benim şahsi dostumdur ve bütün mazlum halkların dostudur. Fakat pek çok kişi bunu unutmuş görünüyor.

O çeyrek yüzyıldır tek başına bir hapis hayatı yaşarken, bugünün “özgürlük savaşçıları” kendi işine gücüne bakıyor. Batı medyasında Carlos’un para için eylem yaptığı yönünde kirli bir propaganda var. Bu doğru değil. Tersine, bugünün “modern devrimciler”i paranın peşinde. Eylemsizliklerini başka türlü değerlendiremem.

O Carlos ismiyle meşhur oldu. Fakat düşmanları ona Forsythe’nin “Çakal’ın Günü” kitabının kahramanından mülhem olarak, söz konusu roman kahramanıyla pek az ortak yönü olmasına rağmen, “Çakal” lakabını verdi. Forsyth’in çakalı para için öldürüyor, fakat Carlos’un bütün motivasyonu devrim ve özgürlüktür.

Fransa yasal standartları olan bir ülke zannedilmektedir. Fakat Carlos 23 yıldır yasadışı bir şekilde tutukludur.

Carlos Ilyich, Sovyet muharebelerinin son unutulmuş askeri olarak halen esaret altındadır. Carlos’ın kendileriyle savaştığı CIA, MI-5, Mossad ajanları ise çok uzun zaman önce serbest bırakılmıştır. Fransa cezaevlerinde geçen 20 yıldan sonra Carlos Moskova’dan ümitvardır. Orada da hatırlanacağını ümid etmektedir.

Ben ve benim gibi düşünen yoldaşlarım onu çok iyi bir şekilde hatırlıyor ve onunla bir Fransız hapishanesinin kapısında kucaklaşacağımız günü hasretle bekliyoruz.

Moskova’da Carlos’un pek çok dostu var: Ona özgür bir dünya için verdiği mücadelenin haklı olduğunu söyleyin.”

“İNŞALLAH BULUŞURUZ”

Av. Güven Yılmaz’ın sitemizde yayınlanan röportajında Sayın Molotof’a ifâde ettiği üzere 2004 yılında Bolu F Tipi Cezaevi’nde bulunan Kumandan Salih Mirzabeyoğlu tarafından Av. Ahmet Arslan ile birlikte kendilerine tevdi edilen görev çerçevesinde Gönüldaş Carlos’a ulaşan ve kurulan birliktelikle yıllardır davalarını takip eden, unutturulmak istenen bu Efsâne Mücahîd’i başta Türkiye olmak üzere dünya kamuoyunda tekrar tekrar gündeme getirmeye çalışan, her hafta gerçekleştirdikleri görüşmelerle 60-70’lerden bugüne bütün devrimcilere ilham kaynağı olmuş olan Carlos’un, her biri birbirinden kıymetli değerlendirmelerini istifadelerimize sunan Av. Güven Yılmaz’ın çabaları, bugün Rusya’da da yankılanmakta.

Süreç, Kumandan Salih Mirzabeyoğlu’nun 29 Kasım 2014’te Haliç Kongre Merkezi’nde verdiği tarihî Konferansında, 15 bin kişilik katılımcının önünde Carlos’a söylediğine geliyor:

“İnşallah buluşuruz!”

Kaynak: Adımlar Dergisi

ahmet arslan averin Bolşevik Partisi Carlos Devrim dünya fransa güven yılmaz ibda igor molotof ilich ramirez sanchez İslam Kumandan mirzabeyoğlu mücahid öteki rusya partisi Putin Rusya SALİH MİRZABEYOĞLU salim muhammed The Jackal türkiye venezuela viladimir putin yaşayan şehid yoldaş

CARLOS İÇİN MADURO’YA GÖNDERİLEN MEKTUPLA ALAKALI…
İgor MOLOTOV
12 Mayıs 2017

Üyelikleri bizzat Cumhurbaşkanı tarafından onaylanan Rusya Halk Meclisi çevresinde, bugün Carlos için mücadelemizin yeni bir adımı. Halk Meclisi’nin liderlerinden birisi olan Georgy Fedorov, benim şahsi talebim üzerine dost ülke Venezuela’nın Başkanı yoldaş Nicolas Maduro’ya resmi bir mektup yazdı.

Şu bir gerçek ki Venezueal’nın tamamında yaşanan bu zor zamanda, Maduro gibi devrimci ve ateşli bir VenezueIa vatanseveri olan Ilich Ramirez Sanchez’in (Carlos) kaderine dikkat çekmek istedim. O ki, istisnasız tüm ezilenlerin hakları için mücadele eden enternasyonel bir dava adamı, parlak bir savaşçı.

Bu mektubun sıra dışı önemi Kumandan Chavez’in ölümünden sonra Caracas’ın emperyalistler tarafından muhasara altına alınmasıyla da görülüyor. Herkes Carlos’u unutmuştu. Evet, onun vefalı gönüldaşları, avukatları vardır fakat bu yeterli değil. Carlos Anavatan’ın sıcaklığını da hissetmek zorundadır.

Bundan dolayı her şeyi yapmalıyız. Carlos çok güçlü bir insandır. O demir adamdır, demirden yapılmıştır. O cezaevi içerisinde de hayatın ve mücadelenin varolduğuna inanmaktadır. Fakat biz arkadaşları olarak onun serbest kalması için her şeyi yapmak zorundayız. Ben onun dostu olarak bunu yapacağıma söz veriyorum. Maduro’ya yazılan bu mektup da bunun için bir adımdır.

Şunu da ayrıca vurgulamak isterim ki bir devlet kurumu olan Halk Meclisi Caracas’dan resmi bir cevap almalıdır. Maduro’nun bizi reddetmek için ileri süreceği bir şey olabilir mi? Hayır. Maduro bizim dostumuzdur. Böylece Carlos Venezuela’nın yardımcı elini hissetmelidir.

Benim elim ise daima onunladır.

İgor MOLOTOV

Kaynak: Adımlar dergisi

RUS GAZETECİ İGOR MOLOTOVUN CARLOS'A ÖZGÜRLÜK MEKTUBU İLE İLGİLİ AÇIKLAMASI

Bu mektup, Başkan Macron ve Fransız halkının hümanizmine hitap etmektedir. Ve şunu vurgulamaktadır; soğuk savaş çoktan bitmiştir, o halde askerler evlerine gönderilmek zorundadır. Carlos’un bu savaşın en meşhur askeri olması da bir sır değildir.

Ona terörist deniyor fakat bu doğru değil. Mektupta da belirttiğimiz gibi, Carlos Ernesto Che Guevera, Nelson Mandela ve Douglas Bravo gibi kahraman şahsiyetlerin yanı başında yer alan seçkin bir devrimcidir. O bağımsız bir kişi olmasına karşın, devrimin bir askeri olarak Doğu Bloku ve Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği tarafında yer almıştır.

Ben ve bu mektubu kaleme alan beş meslektaşım artık sessiz kalmayacaktır. Dünyaca meşhur yazar, Rus edebiyatının piri Alexander Prokhanovda sesini yükselterek “ Carlos serbest bırakılmalıdır.” demektedir. Fransa’nın, Amerikalı partnerleriyle de karşı karşıya gelmeyeceğini ve başarısız devrimin eski askeri için insaniliğini göstereceğini fazlasıyla ümit ediyorum.

İgor MOLOTOV

RUS AYDINLARDAN FRANSA CUMHURBAŞKANINA

GÖNDERİLEN MEKTUBUN TÜRKÇESİ

MessieursEmmanuelMacron

55 RueduFaubourg Saint-Honoré,

Palais de l’Élysée

75008 Paris, France

Sayın Başkan!

Aşağıda imzası bulunan Rus yazarları olarak sizden af talep ediyoruz. 23 yıldan fazla bir zamandır Venezuela vatandaşı Ilıch Ramirez Sanchez tutukludur; sağlığını kaybetmiş fakat serbest kalma ümidini muhafaza etmektedir. Zamanının çoğunu bildiğiniz üzere Fransa’da yasaklanmış olan, işkencenin bir türü olan hücre hapsinde geçirmiştir.

1994 yılında Sudan’da tutuklanması kafalarda pek çok soru işareti bırakmıştır. Kanuni bir suçluların iadesi prosedürü bulunmamaktadır. Gerici Sudan yetkilileri, DST memurlarıyla birlikte gizli bir anlaşma dahilinde, aslında yabancı bir ülke vatandaşını kaçırma suçunu işlemiştir. Bu durum sadece Fransa için değil tüm dünya için bir hukuk dışılık örneğidir.

Ilich Ramirez Sanchez, Ernesto Che Guevera, Nelson Mandela ve Douglas Bravo gibi kahraman şahsiyetlerin yanı başında yer alan seçkin bir devrimcidir. O bağımsız bir kişi olmasına rağmen, devrimin bir askeri olarak Doğu Bloku ve Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği tarafında yer almıştır.

Ramirez Sanchez’in 1994 yılında tutuklanması dünyanın iki kampa bölündüğü soğuk savaşın bir yankısı gibi görülmelidir. Bugün ise, halihazırda mevcut olmayan siyasi birliklerin çatışmasından dolayı, bir insanın cezalandırılması ihtiyacı gereksizdir. Biz aşağıda imzası olan yazarlar 23 yıllık bir tutukluluğun yeterli bir ceza olduğuna inanıyoruz.

Sayın Başkan, size Fransa’nın haklı olarak Hümanizm ve Merhamet’in Anavatanı olarak addedildiğini hatırlatmak isteriz. Ve şimdi sizin Fransa’nın nasıl affedici olduğunu tüm dünyaya –dosta ve düşmana- ispat etmek için emsalsiz bir fırsatınız var. Buradan hareketle, sizden Ilich Ramirez Sanchez’i affetmenizi ve ona Fransa’yı terk ederek Rusya Federasyonu, Venezuela veya onu kabule hazır herhangi bir ülkeye gitme hakkı vermenizi talep ediyoruz.

Alexander Prokhanov

IgorMolotov

HermanSadulayev

YisraelShamir

AndreyRudalev

SergeyPetrov

119146, Russian Federation, Moscow,

FrunzenskayaEmbankment, 18

RUS AYDINLARDAN FRANSA CUMHURBAŞKANI

MAKRONA GÖNDERİLEN MEKTUBUN RUSÇA ORİJİNAL HALİ

Messieurs Emmanuel Macron

55 Rue du Faubourg Saint-Honoré,

Palais de l’Élysée

75008 Paris, France

Господин президент!

Мы, нижеподписавшиеся русские писатели, просим Вас проявить милосердие. Уже более 23 лет гражданин Венесуэлы Ильич Рамирес Санчес находится в заключении, растеряв свое здоровье, но сохранив надежду на свое освобождение. Большую часть своего срока он провел в одиночной камере, что можно расценивать как разновидность пыток, как Вы знаете, запрещенных во Франции.

Сам его арест в 1994 году в Судане оставляет много вопросов, поскольку отсутствовали предусмотренные законом процедуры экстрадиции. Власти реакционного Судане в сговоре с сотрудниками ДСТ фактически совершили похищение гражданина иностранного государства. Это совсем не красит Францию, которая для всего мира является примером права.

Ильич Рамирес Санчес – выдающийся революционер ХХ века, стоит в одном ряду с такими героическими личностями, как Эрнестно Че Гевара, Нельсон Мандела и Дуглас Браво. Как солдат революции он действовал на стороне Восточного блока и СССР, при этом являясь независимой личностью.

Арест Рамиреса Санчес в 1994 году нужно расценивать как отголосок Холодной войны, когда мир был разделен на два лагеря. Сегодня необходимость наказывать человека за борьбу уже несуществующих политических объединений не имеет необходимости. Мы, нижеподписавшиеся писатели считаем, что 23 года проведенные в заключении – это достаточный срок наказания.

Господин Президент, хотим напомнить Вам, что Франция по праву считается Родиной гуманизма и милосердия. И сейчас у Вас есть уникальный шанс доказать всему миру – и врагам, и друзьям – что Франция умеет прощать. Исходя из этого, мы просим Вас помиловать Ильича Рамиреса Санчеса с правом покинуть Францию и уехать в Российскую Федерацию, Венесуэлу или другую страну готовую его принять.

Александр Проханов

Игорь Молотов

Герман Садулаев

Исраэль Шамир

Андрей Рудалев

Сергей Петров

119146, Российская Федерация, Москва,

Фрунзенская набережная, 18-60

RUS AYDINLARDAN FRANSA CUMHURBAŞKANI

MAKRONA GÖNDERİLEN MEKTUBUN İNGİLİZCESİ

Messieurs Emmanuel Macron

55 Rue du Faubourg Saint-Honoré,

Palais de l’Élysée

75008 Paris, France

Mr. President!

We, the undersigned Russian writers, ask you to show mercy. For more than 23 years Venezuelan citizen Ilich Ramirez Sanchez has been imprisoned, losing his health, but retaining the hope of his release. Most of his time he spent in solitary confinement, which can be regarded as a form of torture, as you know, banned in France.

His arrest in 1994 in Sudan leaves a lot of questions, as there were no extradition procedures provided by law. The authorities of the reactionary Sudan, in collusion with DST officers, actually committed the kidnapping of a foreign citizen. It does not paint France at all, which is an example of law for the whole world.

Ilich Ramirez Sanchez – an outstanding revolutionary of the twentieth century, stands alongside such heroic personalities as Ernesto Che Guevara, Nelson Mandela and Douglas Bravo. As a soldier of the revolution, he acted on the side of the Eastern bloc and the USSR, while being an independent person.

The arrest of Ramirez Sanchez in 1994 should be regarded as an echo of the Cold War, when the world was divided into two camps. Today the need to punish a person for the struggle of already non-existent political associations is not necessary. We, the undersigned writers believe that 23 years spent in custody is a sufficient sentence.

Mr. President, we want to remind you that France is rightfully considered the Homeland of Humanism and Mercy. And now you have a unique chance to prove to the whole world – both enemies and friends – that France knows how to forgive. Proceeding from this, we ask you to pardon Ilyich Ramirez Sanchez with the right to leave France and go to the Russian Federation, Venezuela or another country ready to receive it.

Alexander Prokhanov

Igor Molotov

Herman Sadulayev

Yisrael Shamir

Andrey Rudalev

Sergey Petrov

119146, Russian Federation, Moscow,

Frunzenskaya Embankment, 18-60

Kaynak: Adımlar dergisi

Müslüman Rus gazeteci İgor Molotov İstanbul'da
6 Temmuz 2017

Müslüman Rus gazeteci-yazar İgor Molotof Adımlar dergisinin konuğu olarak İstanbul'a geldi.

Adımlar dergisinin haberine göre; Üç gün boyunca kendisine “ev sahibi” olarak Av. Güven Yılmaz, Av. Ahmet Arslan ve Adımlar Platformu başkanı Ali Osman Zor eşlik etti.

Carlos (Ilich Ramirez Sanchez)'un Türk Avukat Güven Yılmaz’la Carlos özelinde bir röportaj gerçekleştiren ve bu röportajı Rus basınında yayınlayan Molotov, Güven YILMAZ vasıtasıyla Fransa'da esir tutulan CARLOS ile telefonda görüştü. konuşmanın bitiminde Molotov izlenimlerini şöyle ifade etti:

“Carlos ana dili gibi Rusça konuşuyor, hatta diyebilirim ki dile benden daha çok vakıf… Onun bu özelliği dahi tek başına Rusya’nın ona sahip çıkması için yeterli sebep olmalıyken, bugüne kadar gerektiği gibi ilgi gösterilmemesi sayın Carlos’a karşı bizim ayıbımız…Carlos farklı farklı kesimlerden olsa da dünyadaki tüm zulme ve sömürüye ka
_________________
Bir varmış bir yokmuş...

Alemdar

Müslüman Rus gazeteci İgor Molotov İstanbul'da
6 Temmuz 2017

Müslüman Rus gazeteci-yazar İgor Molotof Adımlar dergisinin konuğu olarak İstanbul'a geldi.

Adımlar dergisinin haberine göre; Üç gün boyunca kendisine “ev sahibi” olarak Av. Güven Yılmaz, Av. Ahmet Arslan ve Adımlar Platformu başkanı Ali Osman Zor eşlik etti.

Carlos (Ilich Ramirez Sanchez)'un Türk Avukat Güven Yılmaz’la Carlos özelinde bir röportaj gerçekleştiren ve bu röportajı Rus basınında yayınlayan Molotov, Güven YILMAZ vasıtasıyla Fransa'da esir tutulan CARLOS ile telefonda görüştü. konuşmanın bitiminde Molotov izlenimlerini şöyle ifade etti:

“Carlos ana dili gibi Rusça konuşuyor, hatta diyebilirim ki dile benden daha çok vakıf… Onun bu özelliği dahi tek başına Rusya’nın ona sahip çıkması için yeterli sebep olmalıyken, bugüne kadar gerektiği gibi ilgi gösterilmemesi sayın Carlos’a karşı bizim ayıbımız…Carlos farklı farklı kesimlerden olsa da dünyadaki tüm zulme ve sömürüye karşı çıkanların ortak sembolüdür. Dolayısıyla bu kesimlerin hepsi Carlos sembolü etrafında birleşirken bizzat kendisinin işaret ettiği ise, Salih Mirzabeyoğlu…”

Alexander PROKHANOV, Israel SHAMİR gibi Rus Siyasetinde oldukça etkin dünyaca meşhur yazar ve siyaset bilimcilerle birlikte Rusya’da bir düşünce kuruluşunda faaliyet gösteren İgor Molotof, Rusya'da Salih Mirzabeyoğlu’na duyulan ilginin CARLOS (ilich Rmirez Sancez)’tan kaynaklandığını ifade ettikten sonra, şöyle konuştu.

“Rusya daha Amerika ve Avrupa’dan intikamını alamadı. Sovyetlerin dağılmasından sonra Batı, Rusya’nın gururuyla oynadığı gibi onu köleleştirmeye çalıştı. Bunun yanında da işine geldiği yerlerde Şeytanlaştırmaktan hiç çekinmedi… Bu tavrında halen de devam ediyor… Marksizm’den sonra Rus toplumu bir boşluğa yuvarlandı… Putin gibi güçlü bir lider gelmeseydi bugün belki Rusya Federasyonu olmayacaktı… 11 Eylül’den sonra Rusya’da Rus Toplumu arasında hızlı bir İslamlaşma süreci başladı… Ama bu İslamlaşma sürecinde bizim toplumumuz Vahhabi-Selefi akımlara pek prim vermedi… Ruslar İslam’ı Ehli Sünnet ve Sufizim üzerinden kabul etmeye meyilliler… Bugün bir çok Rus Müslüman da bu inanç üzeredir… Fakat biz farkındayız ki, Rus Devleti daha gelişimini tamamlamadı…Çünkü bir dünya görüşü, bir ideoloji üzerine oturmuş değil… Aslında bu sadece Rusya’nın değil, Amerika başta olmak üzere tüm dünyanın sorunu… İşte Carlos’un bizim için önemi de bura da ortaya çıktı. Özellikle ADIMLAR dergisinde Rusçaya çevrilen yazılardan takip ettik… Carlos’un devamlı Salih Mirzabeyoğlu vurgusu bizi İBDA’yı araştırmaya yöneltti, halan de bu çalışmalarımız devam ediyor… Bu ziyareti de bu gayeyle gerçekleştiriyorum…Bizler uluslar arası arenada Türkiye’yle Rusya’nın Batıya karşı siyasi olarak müttefik olmaları gerektiğine inanıyoruz…Yakın zamanda yapılan hatalara rağmen bu inancımızda bir değişiklik olmadı. Daha üst bir siyaset olarak “Türk-Rus birlikteliği gerçekleşebilir mi “ şu an çalışmalarımız bu düşünce üzerine devam ediyor… Tabi ki bunun ortak bir ideoloji ve dünya görüşü etrafında olması gerektiğini “eski Marksistler” olarak farkındayız…İnşallah bundan sonra da bu ilişkilerimiz bu zemin üzerinde daha gelişmiş olarak devam edecek…”

Molotov Adımlar Platformu Başkanı Ali Osman Zor ile İbda fikriyatı, Rusya ve Türkiye’nin dış politikaları ve bu iki ülkenin tarihi ve geleceği, bölgemizde yaşanan hadiseler, Amerika ve Avrupa politikaları üzerine uzunca bir röportaj gerçekleştirdi.

Haber 93

Rus gzetecei Igor Molotov’un yürüttüğü "Carlos'a özgürlük" kampanyası genişleyerek sürüyor
21 Eylül 2017

Adımlar dergisinin haberine göre Rus gazeteci Igor Molotov’un Fransa'da esir tutulan Kumandan Carlos İle İlgili Faaliyetleri Devam Ediyor.

Molotov’un faaliyetleir kapsamında “rusplt.ru” sitesinde, Denis Rakovsky imzasıyla çıkan haberde, Carlos’un serbest bırakılması için yazılan dilekçeye yeni isimlerin de imza attığı da duyurulmuş oldu.

Haberin tercümesi şöyle:

Carlos: “Uzun süredir Rusya’ya gitmedim”

Carlos’u destekleyen mektubu yazar Eduard Limonov ve askerî muhabir Semyon Pegov da imzaladı.

Fransa’nın siyasî tutsağı -Carlos olarak da bilinen- Ilich Ramirez Sanchez, Rus yazarlara desteklerinden ötürü teşekkür etti. Hatırlatmak gerekirse, 26 Ağustos günü yirmi yazar, “hapsedilen devrimi bağışlayın” diye Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’a bir mektup gönderdi. Bunların arasında yazarlar Alexander Prokhanov, Herman Sadulayev, Eugene Dodolev, Igor Molotof ve diğerleri var. Carlos ile dayanışma içinde yayın yapan İgor Molotof, sonradan yazar Eduard Limonov ve askerî muhabir Semen Pegov’un da mektubu imzaladığını söyledi.

“Carlos’un kaderi Rusya’da neredeyse bilinmiyor. Bilinmeyen bir yerde oturduğu ve meçhul bir hayat sürdüğü zannediliyor. Carlos ömür boyu üç hapis cezasına çarptırıldı. Serbest bırakılma ihtimalini bertaraf etmek için her yedi yılda bir ona yeni bir ceza verildi. Mektubumuz geniş bir yankı uyandırıyor ve gördüğünüz gibi toplum için giderek daha önemli insanlar katılmakta. Örneğin, Rusya Yazarlar Birliği Sekreteri Valery Kazakov bana, kendisini de listeye eklememi istedi. Benim için mutluluk verici bir şey… Ve Ilyich için de. ” Molotof bunları söylüyor…

Carlos, mektubu bildiğini ve Fransa’nın kendisine karşı tutumunu önemseyen herkese şükran duyduğunu da sözlerine ekledi. Buna ek olarak, ünlü devrimci Rusya’yı tekrar görmek istediğini de ifade etmekte.

Molof yaptığı açıklamanın devamında, “Carlos uzun zamandır Rusya’ya gitmediğini söylüyor. Bugün ülkemizde olan biteni ve burada yaşananları takip ediyor. O bir Sovyet yurtsever, anlıyor musun? Düşmanlarına bir katil denebilir, ancak Carlos bir subay ve bir askerdir. O’na karşı yapılan saf bir intikam, herhangi bir kanunî meşruiyeti yok!” demekte.

26 Ağustos’ta yirmi yazar, hapisteki devrimciyi affetmesi için Fransız Başkan Emmanuel Macron’a bir mektup gönderdik. Mektupta, 23 yılı aşkın bir süredir hapiste olan Venezüella vatandaşı Ilich Ramirez Sanchez’in bu süreçte sağlığını kaybettiği, bu sürenin çoğunu tecritte tek başına geçirmiş olsa da kurtuluş umudunu kaybetmediği özellikle belirtiliyor.

“Sanchez Ramirez’in 1994 yılında tutuklanması, dünyanın iki kampa bölündüğü Soğuk Savaş’a yankı olarak kabul edilmelidir. Günümüzde var olmayan siyasi örgütler adına mücadele ettiği için bir adamı cezalandırmak gereksizdir. Mektupta belirtildiği gibi: “Biz, aşağıda imzası olan yazarlar cezaevinde tutulan Carlos’un serbest bırakılması gerektiğine inanıyoruz!”

Mektup’ta imzası olan yazar ve entelektüeller: İgor Molotof, Eduard Limonov, Aleksandr Prohanov, Marina Yudenich, Alman Sadulayev, Dmitry Steshin, İsrail Shamir, Alex Gintovt, Andrew Iryshkov İgor Starkov, Daria Miti Eugene Dodole Valery Hayrapetyan, Alexei Kolobrodo Basil Avchenko, Sergey Petrov, Kirill Şamanov, Andrew Rudalev, Dmitry Ivanov, Semen Pegov ve İlya Malashenkov.

Haberin Rusça linki: http://rusplt.ru/society/karlos-davno-rossii-30856.html

Ana Haber

Yazarlar ve Aydınlar Carlos’u Savunmak Üzere Harekete Geçti
22 Ekim 2017

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Başkanı Guido Raimondi’ye Mektup

Adımlar dergis,n,n haberine göre; Otuz Rus yazar ve aydın, Çakal Carlos olarak da bilinen Ilich Ramirez Sanchez‘in hukuka aykırı bir şekilde gözaltına alınmasına tepki olarak bir mektup imzaladı.

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi

Avrupa Konseyi

F-67075 Strasbourg cedex

AİHM Başkanı Guido Raimondi

Sayın Başkan!

Aşağıda imzası bulunan Rus aydınları olarak sizlerin göze batan bir insan hakları ihlali hususunda dikkatinizi çekmeyi istiyoruz. Venezüella vatandaşı Ilich Ramirez Sanchez, 23 yıldan fazla bir süredir yasal olmayan bir şekilde hapsedilmiştir. Çoğu zaman tecrit edilmiş bir şekilde tutuluyordu; biliyorsunuz ki, tecrit, tüm uygar ülkelerde yasaklanmış bir işkence biçimi olarak görülebilir.

15 Ağustos 1994’te Fransız İçişleri Bakanı Charles Pasqua’nın kişisel emriyle Sudan’daki Fransız özel servisleri tarafından kaçırıldı. Kaçırılma ve şiddet, bir kişiye karşı yapılan suçların en ciddilerinden biridir. Gerici Sudan yetkilileri, Fransa istihbarat görevlileri ile gizli anlaşmalar yaparak, bir yabancı vatandaşın kaçırılmasına yardım ettiler. Bu menfi durum, tüm diğer uygar toplulukların üzerine gölge düşmesine sebebiyet veriyor.

Fransız DST görevlileri 1994 yılından bu yana, işledikleri bu ciddi bir suç hakkında bir açıklama yapamadı. Üzücü olan şey kaçırılan Venezüella vatandaşının 23 yıldan fazla bir süredir cezaevinde olmasıdır. Ciddi sağlık sorunları var ve psikolojik baskı altındadır. Avukatı Madam Izabel Kutan Peyre müvekkilinin defalarca intihar etmeye teşvik edildiğini belirtmiştir.

Yirminci yüzyılın olağanüstü bir devrimcisi olan Ilich Ramirez Sanchez, Ernesto Che Guevara ve Nelson Mandela gibi kahraman kişiliklerle aynı saftadır. Devrimin bir askeri olarak, Soğuk Savaş’ın bir cephesinde, emirlere uygun operasyonlar yürüterek hareket etti. Günümüzde, mevcut olmayan siyasî bir yapılanmanın mücadelesini verdiği için bir kişiyi cezalandırma ihtiyacı gerekli değildir. Aşağıda imzası olan biz yazarlar, Ilich Ramirez Sanchez’in aldığı emirleri yerine getirdiğine inanıyoruz.

Sayın Başkan, size adaleti gerçekleştirebilecek en son merciin, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi olduğunu hatırlatmak istiyoruz. Ramirez Sanchez’in tutuklanmasının yasadışı ilan edilmesini ve kaçırılmasının kamuoyunda kınanmasını talep ediyoruz. Bir Venezüella vatandaşının kendi vatanına geri gönderilmesi için tüm önlemleri almanızı rica ediyoruz.

Saygılarımızla.

Alexander Prokhanov

Yazar, gazeteci, ünlü kişi. Rusya Yazarlar Birliği Sekreterliği üyesi. “Zavtra-Yarın” gazetesi Genel Yayın Yönetmeni.

Eduard Limonov

Yazar.

Igor Molotov

Yazar, gazeteci, ünlü kişi.

Marina Yudenich

Yazar, Rusya Federasyonu Umum Deniz Ticaret Odası Başkan Vekili.

Herman Sadulayev

Yazar, gazeteci ve tarihçi. Uluslararası ödül sahibi ünlü kişi.

Valery Kazakov

Yazar, Rusya Yazarlar Birliği Sekreteri.

Dmitry Steshin

Rus yazar, gazeteci, savaş muhabiri.

Semyon Pegov

Yazar, savaş muhabiri.

İsrail Şamir

Yazar, uluslararası gazeteci.

Alexey Belyaev-Gintovt

Kandinsky Ödülü sahibi ideolog, sanatçı.

Andrey Iryshkov

Rus yazar, gazeteci.

Igor Starkov

Yayıncı, fotoğraf sanatçısı.

Daria Mitina

Gazeteci, Birleşik Komünist Parti Merkez Komitesi Sekreteri (OPK).

Eugene Dodolev

Rus yazar, TV habercisi.

Valery Airapetyan

Yazar, reklamcı.

Alexey Kolobrodov

Yazar, reklamcı.

Vasily Avchenko

Yazar, reklamcı.

Sergey Petrov

Yazar, radyo muhabiri.

Kirill Shamanov

Roman yazarı, sanatçı.

Andrey Rudalev

Yazar, gazeteci.

Dmitry Ivanov

Yazar, gazeteci.

Ilia Malashenkov

Oyun yazarı, müzisyen.

Fedor Biryukov

Yazar, şair, siyasetçi.

Pavel Losev

Sanatçı.

Nikita Sutyrin

Gazeteci, bağımsız yönetmen.

Evgeny Bersenev

“PMS-INFO”nun Genel Yayın Yönetmeni.

Oleg Gastello

Yazar, sanatçı.

Georgy Fedorov

Moskova Belediye Başkan adayı.

Sergey Aksyonov

Gazeteci.

Mikhail Bokov

Yazar.

Писатели и деятели культуры – в защиту Карлоса

обращение к президенту Европейского суда по правам человека Гвидо Раймонди

Редакция Завтра

Тридцать русских писателей и деятелей культуры подписали письмо председателю ЕСПЧ Гвидо Раймонди с просьбой признать незаконным содержание под стражей Ильича Рамиреса Санчеса, известного также как Карлос.

European Court of Human Rights

Council of Europe

F-67075 Strasbourg cedex

President of the ECHR Guido Raimondi

Господин Президент!

Мы, нижеподписавшиеся русские деятели культуры, просим вас обратить внимание на вопиющий случай нарушения прав человека. Уже более 23 лет гражданин Венесуэлы Ильич Рамирес Санчес находится в заключении, потеряв всякую надежду на закон. Большую часть своего срока он провел в одиночной камере, что можно расценивать как разновидность пыток, как вы знаете, запрещенных во всех цивилизованных странах.

15 августа 1994 года он был похищен французскими спецслужбами в Судане по личному распоряжению министра внутренних дел Франции Шарля Паскуа. Похищение и насилие входят в число особо тяжких преступлений по отношению к человеку. Власти реакционного Судана в сговоре с сотрудниками разведки Франции фактически совершили похищение гражданина иностранного государства. Этот вопиющий случай бросает тень на все цивилизованное общество, которое подавала пример всем остальным странам.

В 1994 году сотрудники французской службы ДСТ совершили тяжкое преступление за которое не ответили по сей день. Самое печальное, что похищенный гражданин Венесуэлы продолжает уже более 23 лет находится в тюрьме. Он имеет серьезные проблемы со здоровьем и на него оказывается психологическое давление. Его адвокат мадам Изабель Кутан-Пейре неоднократно заявляла о том, что ее клиента пытались довести до самоубийства.

Ильич Рамирес Санчес – выдающийся революционер ХХ века, стоит в одном ряду с такими героическими личностями, как Эрнестно Че Гевара и Нельсон Мандела. Как солдат революции он действовал на одной из сторон Холодной войны, выполняя операции в соответствии с приказами. Сегодня необходимость наказывать человека за борьбу уже несуществующих политических объединений не имеет необходимости. Мы, нижеподписавшиеся писатели считаем, что Ильич Рамирес Санчес в полной мере ответил за свою деятельность.

Господин Президент, хотим напомнить Вам, что Европейский суд по правам человека является последний инстанцией, которая может добиться правды. Мы требуем, чтобы арест Рамиреса-Санчеса был признан незаконным, а его похищение публично осудили. Мы просим вас принять все меры для репатриации гражданина Венесуэлы на родины.

С уважением

Александр Проханов

Писатель, публицист, общественный деятель. Член секретариата Союза писателей России. Главный редактор газеты «Завтра».

Эдуард Лимонов

Писатель

Игорь Молотов

Писатель, журналист, общественный деятель.

Марина Юденич

Писатель, заместитель председателя Общественной палаты Российской Федерации

Герман Садулаев

Писатель, публицист и историк. Победитель престижных международных конкурсов

Валерий Казаков

Писатель, Секретарь Союза писателей России

Дмитрий Стешин

Российский писатель, публицист, военный корреспондент

Семен Пегов

Писатель, военный корреспондент

Израиль Шамир

Писатель, международный журналист

Алексей Беляев-Гинтовт

Идеолог, художник, лауреат премии Кандинского

Андрей Ирышков

Русский писатель, журналист

Игорь Старков

Публицист, фотохудожник

Дарья Митина

Публицист, секретарь Центрального комитета Oбъединеннoй Коммунистической партии (ОПК)

Евгений Додолев

Российский писатель, тележурналист

Валерий Айрапетян

Писатель, публицист

Алексей Колобродов

Писатель, публицист

Василий Авченко

Писатель, публицист

Сергей Петров

Писатель, радиожурналист

Кирилл Шаманов

Русский писатель, писатель, художник

Андрей Рудалев

Писатель, журналист

Дмитрий Иванов

Писатель, журналист

Илия Малашенков

Драматург, музыкант

Фёдор Бирюков

Писатель, поэт, политик

Павел Лосев

Художник

Никита Сутырин

Публицист, независимый режиссер

Евгений Берсенев

Главный редактор «ЧВК-ИНФО»

Олег Гастелло

Писатель, художник

Георгий Фёдоров

Кандидат в мэры Москвы

Сергей Аксёнов

Журналист

Михаил Боков

Писатель

http://zavtra.ru/events/pisateli_i_deyateli_kul_turi_-_v_zashitu_karlosa

Ana haber

KUMANDAN CARLOS VE EŞİ VE AVUKATI İSABELLA'YA RUSYA’DAN MADALYA
8 Kasım 2017

Adımlar dergisinin haberine göre; Rusya’da gerçekleştirilen Ekim Devrimi’nin 100 yılı münasebetiyle The official Communist Party of Russia (*) tarafından Kumandan Carlos ve eşi ve avukatı İsabella'ya birer madalya verildi. Verilen madalyaların haberini Müslüman Rus gazeteci İgor Molotov duyurdu.

Madalyalar, Kumandan Carlos ve eşi Avukat İsabella’ya ulaştırılmak üzere Molotov’a teslim edilidi,

Gazeteci Molotov, “Sonunda, Rusya’da Carlos’un durumuna dikkat çekildi. O’nun Soğuk Savaş döneminde Doğu Avrupa’daki KGB ve diğer güvenlik servisleriyle çalıştığı bir sır değil. Ezilen halkların özgürlüğü için büyük bir mücadele veren Carlos’a bu madalyayı bizzat kendim takdim edeceğim.” dedi.

Carlos’un eşi İsabella Hanım’a madalya verilmesi ile ilgili olarak The official Communist Party of Russia tarafından şu açıklama yapıldı:

“İsabelle kahraman bir avukat, en zor vakaları üstlendi, örneğin Carlos’un savunması hayatının işi haline geldi, bu yöndeki devrimci çabaları Moskova’da takdir edildi: Madalya kazandı.”

Diğer taraftan, Rus devriminin yüzüncü yılı münasebetiyle dünya üzerinde çeşitli kişilere verilen bu madalyalardan bir tanesi de gazeteci Igor Molotov’a veildi.

* Rusya Komünist partisi, halen Rusya parlamentosunun en büyük ikinci partisidir.

Ana Haber
_________________
Bir varmış bir yokmuş...

Alemdar · Tarih: Çrş Ksm 08, 2017 10:17 pm Mesaj konusu: Igor MOLOTOV: Dostum Carlos

Rus Gazeteci Igor Molotov’un “Arkadaşım Çakal Carlos” kitabı yayınlandı

Adımlar dergisinin haberine göre; Rus Gazeteci Igor Molotov’un halen Fransa zindanlarında esir tutulan Kumandan Carlos hakkında kaleme aldığı, “Arkadaşım Çakal Carlos” kitabı piyasaya çıktı.

Molotov, tanıtımı için kitabından bazı bölümleri paylaştı:

“Haziran ayında İstanbul gezisi için özenle hazırlandım. Bir yandan, Ilyich Ramirez Sanchez’in avukatlarıyla görüşecektim, diğer yandan, direnişini silâhla da gerçekleştiren bir hareketin Kumandanı olan Salih Mirzabeyoğlu ile de görüşmeyi amaçlıyordum. Mirzabeyoğlu, bir kahraman olarak hakkında kitaplar yazılabilir: Uzun saçlı ve aslana benzer kafalı Kumandan, ömür boyu cezaevinde kalma cezası almışken konulduğu cezaevinden bir kaç yıl önce serbest bırakıldı. Doksanlı yılların sonlarında, ona idam cezası verildi ve onun Amerikalılara karşı savaşında Saddam Hüseyin’e destek veren adamları, medyada çıkan haberlere göre, “radikal terörist” olarak adlandırılıyordu.

Geziden önce Salih Mirzabeoğlu’nun Boğaz’da bir yerlerde inzivaya çekildiği söylendi ama buna rağmen, Carlos ile telefonda konuşma fırsatım oldu. Onun Poise’de kaç yıldır tutsak edildiğini Allah biliyor. Onu orada tecrit odasına kilitleyerek delirtmek istiyorlar. Onun hurdasını çıkarmak isteseler de, O, hapishaneden bile Kumandan Mirzabeyoğlu gibi kişileri etkiliyor ve Rus, Türk ve İspanyol basınında yayınlanmak üzere siyasî yazılarını avukatlara dikte ediyor.

Dört yoldaş eşliğinde, “Adımlar” dergisinin yayınlandığı büyük binaya ulaşmak için İstanbul’un caddelerinde çok zaman harcadık. “Adımlar” dergisinin önceki ofisi patlayıcı maddeler ile patlatılmıştır. “Söz Çakal Carlos’ta” adlı kitab da Türkçe olarak burada yazılmış. Carlos’la görüşmem için bana telefonu verdiler ve enerjik, neşeli bir ses duydum: “Yoldaş Molotov!”; beni gezegendeki en tehlikeli kişi, iyi bir Rusçası ile selamladı. Biz uzun bir süredir arkadaşız, ama telefon görüşmeleri benim için büyük bir lüks.

“Ben şunu söylemek istiyorum!”… Carlos, kelimeler arasında duraklama yaparak bana şunları söylüyor: “Benimle bağlı olan hikâyelerin hepsi, basit bir şey değil, bunların arkasında sadece Arapların, yalnızca Müslümanlar ve Filistinlilerin değil, tüm insanlık uğruna verilen savaş ve insanlığa hizmet fikri saklıdır. Düşmanlarım bütün dünyayı aldatmak istiyor, fazlasıyla yalan uyduruyorlar… Medya yüzünden çok ünlü oldum, daha sonra beni yakalayamadıklarından, ben hariç Avrupa’daki direnişin bütün üyelerini öldürdüler. Öldüremedikleri tek bendim, geri kalan herkesi öldürdüler”…

Aynı zamanda, mahkeme jürisine seslenerek, gazetecilerin, binlerce kişinin akıbetinden mesul olunacak eylemlerden sorumlu bir imaj oluşturmasının çok kolay olduğuna işaret etti. Ve bu iş için “Carlos’un uygun olduğunu düşündüler. “Carlos”, onların gece kâbuslularında görünüyordu… “Carlos” New York’ta atom bombası patlamaya hazırlıyordu… “Carlos” cumhurbaşkanlarını öldürüyordu ve bakanlarla kahvaltı yapıyordu… İşbirlikçi basında Carlos hakkında okuduğunuz şeylerin çoğunun gerçekten olamayacağının farkında mısınız? Carlos, etten ve kandan oluşan bir adamdır. Carlos, Hazreti İsa gibi insanlarım tüm günâhlarını kendi üzerine alamaz ve devrimin zaferlerinin sadece kendine ait olduğu bireysel bir başarı olarak görülemez…

Duruşmanın dördüncü gününde Carlos, kendi arkadaşı ve yoldaşı olan, on yıllardır görmediği Nydia Tobon’u ilk kez gördü. Carlos’a göre FHKC’yi DST’ye değişen Nydia, elli dokuzundan daha genç görünüşü ve şık giyimiyle mahkeme salonunda göründü. İlişkisinin romantik bölümlerini anlattığı lirik tartışmadan sonra hâkim açık sözlü sordu:

– “Toullier Caddesi’ndeki cinayetten nasıl haberdar oldunuz?”

– “Gazetelerden, sayın yargıç.”

– “Hangi gazetelerden?”

– “Guardian, sayın yargıç.”

– “Nasıl yani gazetelerden? Sizi arayıp cinayetin yapıldığını söylemedi mi?”

– “Aradı, ama ben evde değildim.”

– “1978’de Carlos hakkında bir kitap yazdınız, değil mi?”

– “Evet, Bu doğru, sayın yargıç. Fakat bu kitabın daha iyi satış yapabilmesi için, çok şeyleri kendim uydurdum.”

– “Neyi uydurdunuz, mesela?”

– “Örneğin, Carlos’un beni aradığını ve Tulier Caddesi’ndeki dört kişinin öldürdüğünü itiraf ettiğini.”

– “Nasıl?”

–”İşte böylece, sayın yargıç.”

Carlos’un zafere ulaştığını söylemeye gerek var mı? Hâkim kitabı kaptı ve kitabın kahramanının hayal edilen monoloğunun aktardığı parçaları okumaya başladı. Sonra hâkim gözünü kırptı:

– “Bununla ilgili ne diyeceksin?”

– “Hiçbir şey, sayın yargıç. Hepsini gazete yazılarından aldım.” Carlos kafasını geri attı ve güldü.

Ana Haber

Etiketler:
ADIMLAR DERGİSİ Arkadaşım Çakal Carlos Çakal Carlos fikir gündem haber ibda İstanbul kitap Kumandan MOLOTOV SALİH MİRZABEYOĞLU türkiye

Igor MOLOTOV: Dostum Carlos
8 Kasım 2017

Çakal Carlos ile uzun bir süre önce irtibat kurdum. Önce ayda bir kere klâsik yolla mektuplaşmaya başladık. Sonra sesini duyabildim. Bu, İstanbul’da termometrelerin 36 derecenin üzerinde seyrettiği ateş püsküren bir iklimde oldu. İstanbul’un bu yakıcı iklimine ulaşmak için, uçak ve arabayla çok yorucu geçen 10 saat süreli bir yolculuk etmek zorunda kalmıştım. Atatürk havalimanında Güven Yılmaz beni bekliyordu; yakışıklı, elli yaşında bir Türk. Kendisiyle internet üzerinden tanışıp arkadaşlık yapmaya başlamıştık.

Güven’in avukat olarak ilginç bir işi vardı ve siyasî görüşleri de daha az ilgi çekici değildi. O bir radikal İslâmcıydı ve müvekkillerinden biri de Çakal Carlos olarak da bilinen Ilich Ramirez Sanchez’ti. Onun bu özelliği beni eski Osmanlı hilafetinin başkenti olan, İslâm’ın alçak gönüllülüğü ile Fransız ahlâksızlığı ile harman olmuş İstanbul’a getirdi.

İstanbul’un geceleri, Boğaz’da Akdeniz’in ağdalı gökyüzünü delip geçen minareleri seyrederek akşam yemeği yedikten sonra, bir fincan kahve içebileceğiniz ve otelinizde düşüncelere dalabileceğiniz bir atmosfer. “Terörist öğretmen, terörist gazeteci, terörist doktor”… Böylesi düşünceler içinde, terörist gibi bir netameli kelimeyi barışçıl mesleklerle bir araya getirmek geldi aklıma.

Son zamanlar terörizm ile ilgili çok konuşuyoruz. Irak ve Afganistan’da Amerikan askerî varlığını hedef alan gerillalara da terörist diyoruz; terörizm bir çeşit yağmur gibi hayatımızın bir parçası haline geldi.

Ancak yağmurla ilgili her şey açıkça biliniyorsa da teröristlerle ilgili olarak pek bir şey bilinmiyor. Terörizm ve kurtuluş savaşı arasındaki çizgi nerde başlar ve nerede biter? Bir teröristi devrimciden nasıl ayırabiliriz? Bu düşünceler içinde bir kahve içtim ve bu kitabın böyle bir açıklama ile başlamasına karar verdim. Gelin, sinekleri üşüştükleri köftelerden kovalım.

AB Konseyi eski Genel Sekreteri Javier Solana, mevcut savaşta Batı tarafından öldürülenlerin % 90’ının sivil olduğunu söyledi. Buna göre, uluslararası normlara aykırı olan Batı müdahalesinin, aslında sıradan bir terörizm olduğunu görürüz. NATO tarafından başlatılan Irak, Libya ve Suriye saldırılarının, korkunç bir terör eylemi olduğunu kabul etmek istemiyorlar ki onların kendilerine uygar dünya demeye de hakları yok. Yapılan bu katliamlara mümkün olduğunca çok mazeret bulabilirler, ama gerçek, gerçek olarak kalır.

Yaser Arafat’ın bir tarifine göre, devrimci ile terörist arasındaki fark, onların mücadelesinin amacında saklıdır. Çünkü özgürlük için mücadele edenler ve işgâlcilere karşı kendi topraklarını kurtarmak isteyenler terörist olarak adlandırılamazlar. Aksi takdirde İngiliz sömürgecilerine karşı kurtuluş mücadelesi veren Amerikalılara, Nazizm’e karşı olan Avrupa direnişine de terörist demek gerekir. Aynı şekilde Asyalıların, Afrikalıların ve Lâtin Amerikalıların verdiği mücadelenin de terörizm olarak sayılması gerekirdi ki, bugün BM Genel Kurulu’nda oturanların birçoğuna da terörist demek icap ederdi.

Bu, Birleşmiş Milletler Şartı ve Evrensel İnsan Hakları Beyannamesi tarafından kutsanmış adil ve uygun bir mücadeledir. Ancak adalete karşı savaşanlar, diğer insanları köleleştirmek, kolonileştirmek ve ezmek için savaş açanlar, işte asıl teröristiler bunlardır ki onların suçlarını yüzlerine vurabilmeliyiz.

Doğru amaç, silâhlı bir mücadeleyi haklı çıkarmaktadır.

Bu sözler, aslında, “terörist Çakal Carlos ” olarak da bilinen Ilyich Ramirez Sanchez’e uygulanabilir. İnanmış enternasyonalist bir devrimci olan Carlos, ilkeleri için silahlı bir mücadele başlattı ve yoksulluğa ve adaletsizliğe boğulan Üçüncü Dünya’nın özgürlüğü uğruna şahsî hayatını fedâ etti.

Carlos’un siyasî mücadelesi, değişim rüzgârları bütün ülkeleri sarsarken başlamıştır: Kamboçya’da Paul Pot, Vietnam’da Ho Chi Minh, adı anılmazsa olmaz Mao, Havana’da Fidel, purosu ile solcuların bayrağı olmak isterken Bolivya ormanlarında ölüme hazırlanan Che Guevara. Ve onlar her yerde göründüler –Venezüella’dan Japonya’ya kadar–, gençler Kızıl Ordu cephesinde en akla gelmeyecek bölgelerde ortaya çıkarak dünya çapında yürüyüş başlattılar.

O zamanlar, devrimciler arasında çok popüler olan yer Arap Filistin’di. En güçlü kapitalist ülkelerin yardımıyla İsrail tarafından işgal edilmiş Ortadoğu’da minik bir devlet. Onun kurtuluş mücadelesi birçok kişinin kalbinde yankılandı. Filistin kurtuluş hareketi yeni dünya devriminin kalbi haline geldi: zekâsı ve güzelliği ile herkesi hayran eden Leyla Hâlid parlak dergilerin kapaklarından çıkmadı. Alman Kızıl Ordu Fraksiyonu savaşçıları Ulrich Meinhoff ve Andreas Baader, İtalyan Kızıl Tugayları ve dünyanın dört bir yanından mücahidler Filistin kamplarında eğitime başladı…

Ho Chi Minh, kendi ülkesinde yaptığı devrimle, devrimin evrensel bir askeri oldu. O, dünyadaki birçok yoldaşlarına -Kızıl Tugayları, Japon Kızıl Ordu’sunu, Almanya’nın Devrimci hücreleri- destek vererek yardımcı oldu. Doğu Avrupa’nın tamamı, Kumandan Carlos’un yeraltı ağıyla dolup taşıyordu. Basın, Çakal Carlos adına yüzlerce silâhlı eylemi atfetti.

Carlos’un faaliyetlerini değerlendirirken, tüm dünyada iktidara gelen insanların düne kadar ulusal yeraltı militanlarından olduğunu ve İsrail’de iktidara gelen Begin ve Shamir gibi iki ismin korkunç teröristler olduğunu unutmamalıyız. Bu makalenin konusu İsrail terörü değil, bu ayrı bir kitap konusudur. Bununla birlikte, yirminci yüzyıl fikrî mücadelesi ve partizanların elinden helak olan kurbanların sayısı, beyaz eldivenli bayların dâhil olduğu savaşlardan çok daha azdır.

Rusya’da, Sudan’dan özel servisler tarafından kaçırılan ve tamamen ya da kısmen uydurma eylemlerle suçlanan Carlos’a sempati duyan birçok kişi var. Trenlere yönelik bir dizi saldırı ve Marbef Caddesi’nde yaşanan patlama Suriyeliler tarafından organize edilmişti. Bazen mahkemelerin önüne delil olarak saçma şeyler de geliyor. Bunlardan biri, onun eski Alman eşi Magdalena Kopp‘a ait olduğu söylenen ve Carlos’un asistanı Johannes Weinrich‘in Marbéf’de patlayan arabada olduğunu iddia eden ifadeydi. Mahkeme, hadisenin tek tanığının, arabada bir Arap olduğunu söyleyen park görevlisinin sözlerini dikkate almadı; oysa (Kopp’un arabada olduğunu iddia ettiği söylenen) Weinrich ürkütücü şekilde sarışın bir albino.

Kanıt tabanının geri kalanı da pek de farklı değildi. Bu aceleyle uydurulmuş mahkeme süreci, gerçeği bulmak için ya da iki bloğun gizli servislerinin savaşında Carlos’un rolünü anlamaya çalışmak için yapılmadı. Diğer tarafta olan “meslektaşları”na Nobel Ödülü verilip, şeref ve şöhreti buldukları halde, Carlos “terörist” olarak etiketlendi. Onlara terörist denilmedi, Allah korusun, onlar savaşçı ve isyancılar idi.

Carlos şanssızdı, herkesin hesabı ona kesildi; Honneker’in ve Gorbachev’un, Wolf’un ve Hafız Esad’ın. O, bu savaş katılan on binlerce muadiline göre ölçülemez bir cezaya uğradı. Carlos’un suçu, muadilleri içinde en iyisi olmasıydı. Onu, en faal olduğu 20 yıl içinde yakalayamamışlardı. En ünlü eylemi, OPEC ülkelerinin petrol bakanlarının rehin alındığı eylemiydi ki bu eylem sonucunda kimse zarar görmedi ve Carlos bu konuyla ilgili hiçbir şekilde sorumlu tutulmadı.

Fransa’da tutsak olduğu hâlde arkadaşlığı sürdürdüğüm Ilyich Ramirez Sanchez’in Rusya’daki ilk biyografisi “Dostum Çakal Carlos” kitabı Kasım ayı sonunda basılacaktır. “Terörist” i özgürlük savaşçısından ayıran ince çizgiyi biliyorum. Carlos bunlardan birisidir. İsteseydi rahat bir şekilde yaşamak için çok parası vardı, Jean-Paul Sartre onun arkadaşlarından biri idi, onun bir de kızı var. Bütün bunları savaş uğruna feda etti. O’nun sözleriyle ifâde edecek olursak:

“Silâhlı mücadele, seçim meselesi değildir. Normal bir kişinin durduk yere silâhlı mücadeleye girişeceğine inanmıyorum. Silâhlı mücadele, koşullar tarafından dayatılan bir yükümlülüktür. Şiddet olmadan yapılabilecek her şey şiddet olmadan yapılmalıdır.”

Medyaya ve ideolojik rakiplerimizin çığlıklarına daha az dikkat etmemiz gerektiğini düşünüyorum. Onlar için hep kötü olacağız, bizim aslında ne olduğumuz onlar için mühim değil. Amerikan futbolunun kurallarına göre satranç oynayan ile oynamak anlamsızdır. Carlos’un özgürlüğüne kavuşacağına ve bir gün, 1986’da son olarak bulunduğu “Sheremetyevo” uluslararası havaalanında onun elini sıkacağıma inanıyorum.

IGOR MOLOTOV

30/10/2017

iktibas: https://um.plus/2017/10/30/karlos/

ИГОРЬ МОЛОТОВ
Мой друг Карлос

30.10.2017
С Ильичем Рамиресом Санчесом я познакомился уже давно: в начале по переписке, простой, от руки, по одному письму в месяц. Потом я смог услышать и его голос. Это случилось так – в те дни все изнывали от жары, в Стамбуле столбик термометра перепрыгнул отметку в 36 градусов. А до этого были изнурительные 10 часов в аэропортах, самолете и машине. В аэропорту «Ататюрк», гигантском сооружении из стекла и пластика, меня уже ждал Гювен Иылмаз, симпатичный пятидесятилетний турок, знакомый по продолжительной переписке. Вы же, наверное, знаете как бывает: мессенджеры, гаджеты и ты заводишь дружбу даже не пересекая границу.

Кроме того, что он был славным парнем, Гювен имел интересную работу адвоката и не менее интересные политические взгляды. Он был исламским радикалом, а его клиент звали Ильич Рамирес Санчес, известный также как Карлос Шакал. Именно этот аспект его деятельности привел меня в столицу бывшего Османского халифата – город исламского смирения и французского порока.

Ночной Стамбул, Босфор, ужин и отель, где можно было по-хозяйски заварить кофе и поразмышлять поглядывая на шпили минаретов пронизывающих тяжелое средиземное небо. «Учитель террорист, журналист-террорист, врач-террорист», – я с расстановкой применял клише к мирным профессиям как бы пробуя словосочетания на вкус.

Мы вообще много в последнее время говорим о терроризме – террористы ведут партизанскую войну, атакуют американские военные колонны в Ираке и Афганистане, терроризм стал частью нашей жизни, как к какой-нибудь дождь.

Но если с дождем все понятно, то с террористами не очень: где грань между терроризмом и освободительной войной? Как нам отличить террориста от революционера? Я отпил крепкий кофе и решил, что эту книгу следует начать с пояснения. Давайте отделим мух от котлет.

Бывший генеральный секретарь совета ЕС Хавьер Солана говорил, что 90% потерь убитыми в современной войне – гражданские лица. Из этого следует, что противоречащие международным нормам интервенции Запада – это обыкновенный терроризм. Мир, который не желает признать, что войны в Ираке, Ливии и Сирии, развязанные НАТО, были проявлением чудовищного по своему масштабу акта терроризма – не имеет права именовать себя цивилизованным миром. Можно придумать сколько угодно отговорок, но факт остается фактом.

Разница между революционером и террористом, как говорил Ясир Арафат, заключается в цели их борьбы. Потому что те, кто борется за свободу и освобождение свих земель от захватчиков, не могут называться террористами; иначе американцев следовало бы назвать террористами во время борьбы за освобождение от английских колонизаторов, европейское сопротивление нацизму тоже было бы терроризмом, борьба азиатов, африканцев и латиноамериканцев тоже была бы терроризмом, а многие из тех, кто заседают сегодня в Ассамблее ООН, тоже считались бы террористами.

Это справедливая и правильная борьба, освященная Уставом Объединенных наций и Всемирной декларацией прав человека. А вот те, кто сражается против справедливости, кто развязывает войны, чтобы захватить, колонизировать и притеснить других людей, – они и являются террористами; и их следует называть преступниками.

Праведная же цель оправдывает вооруженную борьбу.

Эти слова по правде применимы и к Ильичу Рамиресу Санчесу, известному также, как «террорист Карлос Шакал». Убежденный интернационалист-революционер, Карлос взял вооруженную борьбу за принцип и пожертвовал личной жизнью ради свободы Третьего мира, задыхающегося в нищете и несправедливости..

Политическая борьба Карлоса началась в то время, когда ветер перемен прокатился по всем странам: Пол Пот в Кампучии, Хо Ши Мин во Вьетнаме, немыслимый Мао, в Гаване смолил сигарой Фидель, а где-то в джунглях Боливии готовился к гибели Че Гевара, чтобы стать знаменем новых левых. И они появились везде – от Венесуэлы до Японии – красная армия юных замаршировала по всему миру появляясь на самых немыслимых участках фронта.

В то время особой популярностью у революционеров пользовалась арабская Палестина – крохотное государство на Ближнем Востоке, оккупированное Израилем при поддержке самых мощных капиталистических стран. Борьба за ее освобождения откликнулась в сердцах многих. Именно палестинское освободительное движение стало сердцем новой международной революции: умница и красотка Лейла Халед не сходила с обложек глянцевых журналов, тренироваться в палестинские лагеря приехала немка Ульриха Майнхофф и Андреас Баадер – бойцы немецкой Фракции Красной Армии, итальянские Красный бригады и союзы джихада со всего мира.

Он стал универсальным солдатом революции воплощая в жизнь лозунг Хо Ши Мина: «Несите революцию во все страны» Он и нес. Он помог выйти на авансцену и многим другим товарищам-интернационалистам по всему миру – Красным бригадам, Японская Красной Армии, Революционным ячейкам Германии. Вся Восточная Европа была пронизана подпольной сетью команданте Карлоса. Пресса приписывала ему сотни вооруженных акций с поражающей своим размахом географией.

Конечно, чтобы давать оценку деятельности Карлоса надо помнить, что то время было концом колониализма и по всему миру приходили к власти люди, которые еще вчера сами были боевиками национального подполья, а в Израиле дважды к власти приходили махровые, ужасные террористы Бегин и Шамир. Вообще говоря израильский терроризм – официальный и нет – это тема не для статьи, но отдельной книги. И все же, ХХ век был борьбой идей и жертвы погибших от рук городских партизан – несоизмеримо меньше, чем в сотнях войнах, которые развязывали джентльмены в чистых перчатках.

В России нашлось много людей, которые с сочувствием отнеслись к судьбе Карлоса, который был похищен спецслужбами из Судана и осужден по полностью или частично сфабрикованным обвинениям. Серия терактов в поездах была организована сирийцами, взрыв на улице Марбеф – тоже. Доходило до смешного: в качестве доказательств суд представил показания его бывшей жены-немки Магдалены Копп, которая заявила, что помощник Карлоса Йоханес Вайнрих был в машине, которая взорвалась на Марбеф. При этом суд не обратил внимание на единственного свидетеля – парковщика, который утверждает, что в машине был араб. Вайнрих же жуткий блондин-альбинос.

Остальная доказательная база не сильно отличалась. Этот наспех состряпанный процесс делался не для того, чтобы найти правду или попытаться понять роль Карлоса в войне спецслужб двух блоков. На Карлоса был навешен ярлык «террорист», хотя его «коллеги» по другую стороны получали Нобелевские премии, почет и славу. Их не называли террористами, упаси боже, это были борцы и повстанцы.

Карлосу не повезло – его оставили отдуваться за всех – за Хоннекера и Горбачева, Вольфа и старшего Асада. Он понес несоизмеримое наказание за войну в которой участвовал с десятками тысячи других. Карлос был виноват в том, что оказался лучшим. Его не могли поймать в течении 20 лет, когда он занимался своим экстремальным ремеслом. Самой известной акцией стал захват в заложники нефтяных министров стран-ОПЕК, в результате этой акции никто не пострадал, а самому Карлосу ни разу не предъявили обвинение по этому эпизоду.

Кроме того, что я являюсь первым в России биографом Ильича Рамиреса Санчеса (книга «Мой друг Карлос Шакал» увидит свет в конце ноября), меня связывает с французским узником товарищеские отношения. Я знаю ту тонкую грань, которая отличает «террориста» от борца за свободу. Карлос как раз из таких. Он имел много денег, чтобы безбедно жить, он имел в друзьях Жан-Поля Сартра, у него была дочь. Все это он пожертвовал ради того, чтобы сражаться. Он любил говорить:

«Вооруженная борьба — это не вопрос выбора. Я не верю, что нормальный человек может быть сознательным сторонником вооруженной борьбы. Вооруженная борьба — это обязательство, навязанное обстоятельствами. Все, что можно сделать без насилия, следует делать без насилия»

Я думаю, что следует меньше обращать внимание на СМИ и вопли наших идеологических противников. Для них мы будем всегда плохими, не такими как надо. Бессмысленно играть в шахматы с тем, кто играет в них по правилам американского футбола. Карлос будет свободен, я верю, что однажды подам ему руку с трапа в международном аэропорту «Шереметьево», где он был последний раз в 1986 году.

Kaynak: Adımlar dergisi

IŞIKHAN: “CARLOS, EMPERYALİZM VE SİYONİZME KARŞI VERİLEN MÜCADELENİN BAYRAKTARIDIR!”
23 Kasım 2017

Igor Molotov’un yazdığı, “Arkadaşım Çakal Carlos” kitabı yarın piyasaya çıkacak, raflardaki yerini alacak. Kitaba internet üzerinden sipariş vermek suretiyle ulaşmak da mümkün.

Molotov’un Carlos’un özgür kalması projesi kapsamında kaleme almış olduğu kitabın piyasaya çıkması ile paralel olarak Moskova’da bir sanat sergisi de yapılacak.

Rus Sanatçıların çalışmalarından bir örnek

Bu sergide sanatçılar, Carlos’la lgili eserlerini, çalışmalarını sergileyerek, Carlos’un serbest bırakılmasına katkı sunmaya çalışacak, sanatın diliyle Carlos’un serbest bırakılması gerektiğini bir kez daha vurgulamış olacaklar.

Eduard Kulemin, Kirill Shamanov, Sergei Petrov, Yulyasha Srulneg, Mikhail Rubtsov, Alekseya Gintovta ve Victor Puzo gibi isimlerin yanında, bu sanat faaliyeti ile Türkiye’de yakından ilgilenen bir kişi daha var ki o da Ümit Yaşar Işıkhan.

Biz de bu vesileyle Sayın Işıkhan’la bir röportaj gerçekleştirdik. Carlos’u bir rüya vesilesiyle keşfettiğini söyleyen Işıkhan, bu keşif ve sonrasında yaşadıklarını anlattı.

Bu röportajla birlikte, bu sanat faaliyetinde yer alacak eserlerden kimi örnekleri de sizlerle paylaşıyoruz.

Rus Sanatçıların çalışmalarından bir örnek

Sayın Işıkhan, bize kendinizi tanıtır mısınız?

1957 de Mardin’de doğdum.1968 yılından beri İzmir ve Muğla’da yaşamaktayım. Şair, yazar gazeteci olarak şiir ve öykü dallarında onbir yapıtım yayınlandı. 2018 yılında 8 yapıtım yayına hazırlanmıştır.
1986-87 de İzmir’de “Temmuz” edebiyat dergisini ve1989-90 yıllarında 8 dilde ve 68 ülkede temsilciliği olan Türkiye’nin ilk uluslararası kültür sanat dergisi olan “Homeros”u yayınladım.
1986 yılından beri yurtdışında yapılan uluslararası sanat festivallerine katıldım. (Irak-Suriye-Ürdün-Makedonya-Kosova-Almanya-Sırbistan-Fas-Libya-Azerbaycan)
1999 da Irak’a uygulanan ambargo sırasında katıldığım “Mirbed Uluslararası Şiir Festivali”nde değişik ülkelerden katılımcı birçok şair-yazar-ressam-yayıncı arkadaşımla UASB-Uluslararası Aktivist Sanatçılar Birliği’ni / IAAA – International Activist Artists Association- kurdum. Şu an da 32 ülkede şair, yazar, ressam, akademisyen, politikacı, yayıncılardan oluşan temsilcilerimiz bulunmaktadır.
2008 yılında Azerbaycan Bakü’de bulunan Vektör İlimler Akademisi tarafından “Dünya Sanatına Katkı Hizmet Ödülü”nü aldım.
2010 yılında Birleşmiş Milletler Uluslararası Ödül Komitesi tarafından “Dünya Kültürüne ve Sanatına Hizmet Üstün Nişanı” ile taltif edildim.

2010’da “Deniz Süpürgesi”, “Yağmur Makinesi” vb. bilimsel çalışmalarım nedeniyle Almanya Hannover Doğa Bilimleri Akademisi ve Avrupa Ünv. tarafından Fahri Dokt
_________________
Bir varmış bir yokmuş...